طراحی مدل برون سپاری اماکن ورزشی با رویکرد نظریه داده بنیاد

هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل برون سپاری اماکن ورزشی کشور با رویکرد نظریه داده بنیاد بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل سیستماتیک بود. جامعه آماری شامل کلیه خبرگان (مدیران سابق سازمان تربیت بدنی، مدیران کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان و اساتید مدیریت و بازاریابی ورزشی) فعال در حوزه ورزش بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت بر مبنای اشباع نظری به صورت غیراحتمالی هدفمند و تکنیک گلوله برفی انتخاب گردید (17 نفر). جهت گرداوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد. روایی ابزار با استفاده از روش های روایی سنجی کیفی مطلوب ارزیابی شد (روایی محتوایی، ضریب کاپا (80/0). برای تحلیل داده ها از رویکرد سیستماتیک در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شده است. نهایتا 15 مقوله اصلی (بهره گیری از اسناد بالادستی، ظرفیت های محیطی، خصوصی سازی، برون سپاری، مدیریتی، تبانی، قانونی، مدیریتی و بودجه، آیین نامه ای، حمایت از اعضای هییت های ورزشی، استانداردسازی امور، مدیریتی و آموزشی، پیامدهای مثبت و منفی) و 37 مفهوم استخراج شد. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که در جهت جلوگیری از فساد در برون سپاری امکان ورزشی می توان یک برنامه منسجم با توجه به شاخص های شناسایی شده تدوین نمود.