بررسی روند توسعه کشاورزی و تغییرات کاربری زمین در استان قم با استفاده از فناوری سنجش از دور

تغییرات کاربری اراضی یکی از فاکتورهای مهم در تغییر جریان هیدرولوژیک حوضه و انهدام تنوع زیستی می باشد. در اینجا هدف اصلی از بررسی تغییرات کاربری، بررسی روند تغییرات الگوی کشت در بخش کشاورزی به عنوان بزرگترین مصرف کننده آب استان بوده است.

در این پژوهش با استفاده از تکنیک سنجش از دور و استفاده از دو روش طبقه بندی حداکثر احتمال و تصمیم گیری درختی، تغییرات کاربری اراضی استان قم در 30 سال گذشته بررسی شده است.

نتایج نشان می دهد که در روش حداکثر احتمال، سطح زیر کشت محصولات زراعی با 29 درصد افزایش از 81/30546 هکتار در سال 1368 به 39255 هکتار در سال 1398 رسیده است و در همین مدت سطح زیر کشت محصولات باغی از 57/3903 هکتار به 84/6306 هکتار رسیده است که رشدی 61 درصدی را نشان می دهد. در روش تصمیم گیری درختی، میزان افزایش سطح زیر کشت محصولات زراعی 34 درصد است  و سطح زیر کشت محصولات باغی نیز با افزایش 60 درصدی همراه بوده است.

این افزایش سطح زیر کشت در یک استان با محدودیت های آبی بسیار که وابسته به منابع آب انتقالی از حوضه های مجاور است، می تواند یک هشدار برای تصمیم گیران و برنامه ریزان توسعه باشد.