اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب کودکان و استرس فرزندپروری مادران

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب کودکان و استرس فرزندپروری مادران بود. جامعه پژوهش، کودکان 7 تا 12 ساله اهوازی با نشانه های اضطراب بودند که بدین منظور سه کودک 7 تا 12 ساله مضطرب به همراه مادران شان، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش از روش طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان استفاده شد. کارایی پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در طی سه مرحله (خط پایه، درمان 12 جلسه ای و پیگیری 1 ماهه) با استفاده از پرسشنامه های اضطراب کوکان اسپنس- فرم والد و فرم کوتاه پرسشنامه استرس فرزندپروری آبیدین مورد بررسی قرار گرفت. داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر آماج های درمان تاثیر مثبتی گذاشته است. این آموزش همزمان با کاهش اضطراب کودکان، توانسته است استرس فرندپروری مادران را نیز کاهش دهد.