پیش بینی درماندگی روان شناختی بر اساس طرحواره ناسازگار اولیه و راهبردهای مقابله ای در زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی

این پژوهش با هدف پیش بینی درماندگی روان شناختی بر اساس طرحواره ناسازگار اولیه و راهبردهای مقابله ای در زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی انجام شد.

روش پژوهش:

 پژوهش حاضر به لحاظ روش توصیفی، از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کلیه زنان درگیر با مساله خیانت زناشویی همسر (مرد) مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه 5 شهر تهران در سال 1400 بودند. به روش نمونه گیری در دسترس 210 نفر انتخاب شدند. ابزارگردآوری داده ها شامل پرسشنامه خیانت زناشویی ینیسری و کوکدمیر (2006)،  پرسشنامه درماندگی روان شناختی لویبوند و لویبوند (1995)، پرسشنامه راهبرد‎های مقابله‎ای لازاروس فولکمن (2001) و پرسشنامه طرح واره ناسازگار اولیه یانگ (2000) بود. تجزیه و تحلیل آماری با کمک ضریب همبستگی پیرسون و روش رگرسیون چندگانه انجام شد.

نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که براساس طرحواره ناسازگار اولیه و راهبردهای مقابله ای می توان درماندگی روان شناختی را درر زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی پیش بینی نمود.

بررسی این متغیرهای پیش بین در مشاوره های پیش از ازدواج و خانواده برای شناسایی افراد در معرض خطر لازم است.