اثر توانبخشی شناختی کنترل مهاری بر کارکردهای اجرایی گرم: خطرپذیری و درک زمان در کودکان دارای اختلال نقص توجه/ بیش فعالی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر توانبخشی شناختی کنترل مهاری بر دو کارکرد اجرایی گرم: خطرپذیری، و درک زمان، در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی انجام شد. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، و پیگیری با گروه کنترل بود. تعداد 30 دانش آموز دختر و پسر 7 تا 12 سال مقطع ابتدایی که در سال تحصیلی 1401 - 1400 در شهر تهران مشغول به تحصیل بودند و تشخیص اختلال نقص توجه/ بیشفعالی را داشتند با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه اسنپ IV ، تکلیف رایانهای سنجش خطرپذیری بارت   BART ، و تکلیف رایانه ای بازتولید زمان استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها روش تحلیل واریانس آمیخته با اندازهگیری مکرر به کار رفت. نتایج نشان دادند که در عملکرد گروه آزمایش و گروه کنترل در مولفه خطرپذیری و در تکلیف فواصل زمانی بلند مدت از مولفه درک زمان، تفاوت وجود دارد (05 / 0<P) اما در تکلیف فواصل زمانی کوتاه مدت، بین دو گروه تفاوت معنادار مشاهده نشد. در مجموع چنین به دست آمد که تکالیف رایانهای ساختاریافته با هدف تقویت مهار تداخل و پاسخ، در دانش آموزان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی، به بهبود دو کارکرد اجرایی گرم یعنی خطرپذیری و درک زمان  فواصل زمانی بلندمدت  کمک میکند.