توان‎سنجی اقلیمی کشت درخت موز (مطالعه موردی: استان سیستان و بلوچستان)

مناطق پرورش موز در اقلیم‎های نیمه گرمسیری بین 20 تا 30 درجه شمالی یا جنوبی خط استوا واقع شده است و با توجه به اینکه استان سیستان و بلوچستان در عرض جغرافیایی 25 تا 31 درجه شمالی قرار گرفته است، می تواند برای کشت موز مناسب باشد. در همین راستا هدف اصلی این پژوهش شناسایی توان اقلیمی استان سیستان و بلوچستان برای کشت درخت موز با استفاده از نمایه های اقلیم کشاورزی است. در این پژوهش نمایه های درجه روزهای رشد، درجه روزهای موثر بیولوژیکی، مجموع دماهای فعال، اختلاف تجمعی دما، کمبود فشار بخار آب و تبخیر و تعرق پتانسیل با استفاده از دو روش سلسله مراتبی و منطق بولین اقلیم استان مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد با روش سلسله مراتبی 17 درصد از مساحت استان (شهرستان های دشتیاری، چابهار، کنارک و زرآباد و بخش هایی از جنوب شهرستان های راسک، قصرقند و نیکشهر) برای کشت موز بسیار مناسب و 8 درصد برای کشت موز مناسب می باشد (نیمه شمالی شهرستان های سرباز، راسک و نیکشهر). همچنین نتایج این پژوهش نشان داد در منطق بولین 10 درصد از مساحت منطقه مورد مطالعه (شهرستان های دشتیاری، چابهار، کنارک و زرآباد و بخش هایی از جنوب شهرستان های راسک، قصرقند و نیکشهر) برای کشت درخت موز در استان مناسب می باشد. مناطق کشت موز در حال حاضر کمتر از 1 درصد مساحت استان می باشد که با نتایج این پژوهش تطابق ندارد. بنابراین بر اساس نتایج این پژوهش می تواند مناطق زیر کشت موز در استان افزایش یابد.