تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی دایره ای بر سطوح پلاسمایی پرپتین و اندوتلین 1 در مردان مبتلا به دیابت نوع دو

در طول دهه های اخیر فعالیت بدنی به عنوان یک ابزار کمکی کلیدی در کنترل بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری دیابت درآمده است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی بر سطوح پلاسمایی پرپتین و اندوتلین 1 مردان مبتلا به دیابت نوع دو بود.

پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است. نمونه آماری این پژوهش را 38 مرد مبتلا به دیابت نوع دو تشکیل دادند که به صورت تصادفی به دوگروه 19 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی 8 هفته تمرین مقاومتی را سه جلسه در هفته با شدت متوسط اجرا کردند. 24 ساعت قبل و بعد از 8 هفته تمرین، سطوح پلاسمایی پرپتین، اندوتلین 1 و شاخص های مرتبط با دیابت نوع دو به روش الایزا اندازه گیری شد. برای بررسی تغییرات درون گروهی از آزمونt  همبسته و تفاوت بین گروهی ازآزمون t مستقل استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد (05/0≥P).

نتایج t همبسته نشان داد که سطوح پلاسمایی پرپتین و شاخص مقاومت به انسولین (001/0=P) و همچنین اندوتلین 1 پلاسما (001/0=P) در پس آزمون نسبت به پیش آزمون گروه تجربی کاهش معنی داری یافته است. همچنین نتایج آزمون t مستقل نیز نشان داد که سطوح پلاسمایی پرپتین وشاخص مقاومت به انسولین (001/0=P) و اندوتلین 1 (002/0=P) در پس آزمون گروه تجربی نسبت به کنترل به طور معنی داری کمتر است.

باتوجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد انجام تمرین های مقاومتی باعث بهبود حساسیت به گلوکز از طریق کاهش پرپتین و کاهش احتمال ابتلا به فشارخون از طریق کاهش اندوتلین 1 در افراد مبتلا به دیابت نوع دو می شود.