بررسی اثر ریشه گیاه دیوخار ترکمنی (Lycium depressum) بر بیان ژن های Bcl2، Bax و ارزیابی فعالیت کاسپازهای 3 و 6 در سلول های سرطانی دهانه رحم (هلا)

سرطان رحم سومین علت مرگ ناشی از سرطان، در زنان می باشد. پس از سرطان سینه، سرطان گردن رحم شایع ترین سرطان در زنان است. امروزه به دلیل عوارض جانبی متعدد شیمی درمانی و پرتو درمانی که در اثر استفاده از آنها برای بیمار ایجاد می شود و همچنین مقاومت سلول های سرطانی به درمان های رایج باعث شده است که محققین رو به داروهای جدید با اثر بیشتر و سمیت کمتر بیاورند. هدف از بررسی حاضر ارزیابی اثر ریشه گیاه دیوخار ترکمنی بر بیان ژن های Bcl2، Bax و ارزیابی فعالیت کاسپازهای 3 و 6 در سلول های سرطانی دهانه رحم(هلا) بود. در این مطالعه ابتدا عصاره گیاه دیوخار ترکمنی به روش خیساندن بدست آمد، در ادامه سلول های سرطانی گردن رحم تهیه و کشت داده شدند، به منظور محاسبه دوز بهینه اثر بخشی عصاره از تکنیک MTT استفاده شد. غلظت های 25 و 50 میلی گرم/میلی لیتر به عنوان دوزهای بهینه انتخاب شدند. سپس ارزیابی بیان ژن های Bcl2 ،  Baxتوسط تکنیک Real-time PCR  انجام شد. در ادامه به منظور ارزیابی فعالیت کاسپازهای 3 و 6 در دوزهای موثر عصاره بر روی سلول های سرطانی دهانه رحم (هلا) اثر داده شدند و با استفاده از تکنیک ایمونوسیتوشیمیICC  بیان پروتیین اندازه گیری شد. نتایج این پژوهش نشان داد که ریشه گیاه دیوخار ترکمنی می تواند تغییراتی در بیان ژن های مهم Bcl2 و Bax  در مسیر القاء آپوپتوز ایجاد نماید. علاوه بر این بیان پروتیین کاسپاز 3 و 6 را در سلول های سرطانی افزایش می دهد. پس می توان امید داشت در تحقیقات تکمیلی بر روی عصاره ریشه گیاه دیوخار ترکمنی به عنوان یک کاندید در درمان طب مکمل مد نظر قرار گیرد.