اثربخشی استفاده از تله مدیسین بر کنترل قند خون و عوارض مادر و پیامدهای نوزادی زنان مبتلا به دیابت بارداری در طی کووید-19: یک مطالعه نیمه تجربی

زنان با بارداری های پرخطر از جمله زنان مبتلا به دیابت بارداری در ابتلاء به کووید-19 بسیار مستعدتر از سایر زنان باردار هستند، بنابراین استفاده از برنامه های پزشکی از راه دور (تله مدیسین) برای این زنان در خودمراقبتی بیماریشان در طی پاندمی کووید-19 بسیار ضرورت دارد؛ لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی استفاده از تله مدیسین بر کنترل قندخون و عوارض مادر و پیامدهای نوزادی زنان مبتلا به دیابت بارداری در طی کووید-19 انجام شد.

این مطالعه نیمه تجربی قبل و بعد از مداخله در طی سال های 1400-1399 با مشارکت 88 زن مبتلا به دیابت بارداری در بیمارستان طالقانی تبریز انجام شد. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در دو گروه مداخله (استفاده از فناوری تله مدیسین) و کنترل (روش معمولی) قرار گرفتند. کنترل وزن، قند خون و عوارض مادر و پیامدهای نوزادی بین دو گروه مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 25) و آزمون های تی تست و کای اسکویر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.

میانگین قندخون ناشتا در طی مطالعه (045/0=p) و میزان HA1C قبل از زایمان (034/0=p) در گروه مداخله به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود. در گروه کنترل تعداد زایمان های ابزاری (045/0=p) و سزارین (041/0=p) به طور معناداری بیشتر از گروه مداخله بود. همچنین هیپوگلیسمی نوزاد (033/0=p) و وزن بالای نوزاد (044/0=p) در گروه کنترل به صورت معناداری بیشتر از گروه مداخله بود.

تله مدیسین توانست منجر به کنترل قندخون، کاهش HA1C قبل از زایمان، کاهش تعداد زایمان های غیرفیزیولوژیک، کاهش هیپوگلیسمی و کاهش وزن بالای نوزاد در زنان مبتلا به دیابت بارداری در طی پاندمی کووید-19 شود.