اثر تغییرات تک نوکلئوتیدی، بازآرایی و تغییرات تعدادی ژن ها بر بیماری زایی سرطان تیروئید: یک مطالعه مروری نقلی

سرطان تیرویید شایع ترین بدخیمی غدد درون ریز است و تجزیه و تحلیل مولکولی تومورهای تیرویید نشان می دهد پیشرفت این سرطان همانند سایرسرطان ها با تجمع تغییرات ژنتیک به همراه اختلالات پیش رونده مرتبط است. هدف از این مطالعه ارایه مروری جامع بر انواع تغییرات ژنتیکی است که با بیماری زایی سرطان تیرویید مرتبط هستند. بدین منظور جستجو در پایگاه های اطلاعاتی پاب مد و ساینس دایرکت از 11 دی سال 1396 تا 15 دی سال 1401، جهت یافتن مقالات درزمینه ارتباط بین تغییرات ژنتیکی و بیماری زایی انواع سرطان های تیرویید صورت گرفت. کلمات کلیدی شامل ترکیبی از واژه های "سرطان/ کارسینوما/ نیوپلاسم، سرطان تیرویید"و "بیماری زایی" و "تغییرات ژنتیکی" بودند. نتیجه بررسی ها نشان داد که فراوان ترین تغییرات ژنتیکی به ترتیب شامل تک جهش ها به ویژه در ژن های BRAF، خانواده RAS، TERT و TP53، بازآرایی به ویژه در ژن هایRET، TRK، BRAF و PAX8/PPARγ، تغییرات تعدادی، و در نهایت هم جهش ها بودند. همراه بودن این تغییرات با تغییرات مولکولی ثانویه متعدد، منجر به تقویت و هم افزایی تاثیرات بر بیماری زایی مولکولی سرطان می گردند. هم چنین ژن های دخیل در ترمیم DNA، انتقال پیام وکنترل چرخه سلولی، بیشتر تحت تاثیر تغییرات ژنتیکی قرار می گیرند. وقوع جهش و فعال سازی بیش ازحد مسیر پروتیین کیناز فعال شده با میتوژن (MAPK) و جهش های سوماتیک در ژن های دخیل در مسیر PI3K-AKT نیز در اغلب موارد منجر به تومورزایی و پیشرفت آن می گردند. بنابراین، اختلالات مولکولی ثانویه و وقوع چندین تغییر ژنتیکی هم زمان موجب هم افزایی و تقویت در تومورزایی تیرویید می شود. درک بیشتر در خصوص سازوکار بیماری زایی ژنتیکی سرطان تیرویید و کشف و شناخت نشانگرهای مولکولی می تواند زمینه را جهت طراحی روش های تشخیص پیش آگهی بیماری را فراهم آورده و راهبرد های بالینی بالقوه را جهت مدیریت سرطان تیرویید به عرصه عمل برساند.