اثر تراکم گیاهی بر ویژگی های فیزیولوژیکی، مرفولوژیکی و زایشی ارقام پنبه در مرحله گلدهی

این پژوهش طی سال های زراعی 97-1396 و 98-1397 به منظور بررسی اثر تراکم گیاهی روی ویژگی های مرفولوژیکی، الگوی گل دهی، تشکیل غوزه و عملکرد وش ارقام جدید پنبه در منطقه ورامین ایران انجام شد. در این تحقیق پنج رقم پنبه شامل ورامین، شیرپان 603، کوکر 100، NO200 و SP731 در سه تراکم گیاهی با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این مطالعه تعداد گل و تاریخ گل دهی به مدت 11 هفته (10 تیر تا 24 شهریور) شمارش شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تفاوت بین ارقام برای ارتفاع بوته، تعداد گره، تعداد گل، تعداد غوزه و عملکرد وش و الیاف در سطح 1 درصد معنی دار است. هم چنین نتایج نشان داد اختلاف معنی داری بین سال های اجرای طرح برای صفات ارتفاع بوته، تعداد غوزه و عملکرد وش و الیاف در سطح 1 درصد وجود دارد. میانگین ارتفاع بوته در سال های اول و دوم  به ترتیب 2/93 و 9/119، میانگین تعداد غوزه در بوته به ترتیب 9/15 و 4/11 و عملکرد وش به ترتیب 5242 و  4050 کیلوگرم در هکتار بود. در این مطالعه ارقام از نظر تعداد روز از کاشت تا گلدهی، تعداد روز از گلدهی تا برداشت و زودرسی تفاوت معنی‎داری نداشتند. بررسی روند گل دهی در 11 هفته نشان داد که اوج گل دهی برای هر دو سال اجرای پژوهش هفته یازدهم پس از کاشت با میانگین 8/41 و 6/44 گل در بوته بوده است. بیش ترین غوزه ها برای سال اول  از گل های هفته یازدهم و برای سال دوم  از گل های هفته دهم تولید شدند. درجه روز رشد تجمعی در طول دوره رشد رویشی و زایشی برای دو سال اجرای آزمایش تفاوت معنی داری داشت. به طوری که در پایان هفته هفدهم پس از کاشت (هفته آخر گل دهی) درجه روز رشد تجمعی در سال های اول و دوم به ترتیب 9/1734 و 5/1245 بوده است که می تواند یکی از دلایل اصلی کاهش تعداد غوزه و عملکرد وش و الیاف در سال دوم باشد.