نابرابری درآمد و مصرف انرژی های تجدید پذیر و تجدید ناپذیر در استانهای ایران

نابرابری درآمد و مصرف انرژیهای تجدید پذیر وتجدید ناپذیر با توجه به افزایش روزافزون تقاضا یکی از مسایل مهم بسیاری از کشور ها است و ازابعاد اقتصادی، اجتماعی وزیست محیطی زیادی برخوردار می باشد. همچنین نابرابری درآمد یکی از مهم ترین موانع توسعه جوامع مختلف است. در تحقیق حاضر با استفاده از داده های دوره 1389 تا 1398 و روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) علاوه بر نابرابری درآمد به بررسی تاثیر رشد اقتصادی و شهرنشینی بر مصرف برق استان های ایران پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که افزایش یک درصدی ضریب جینی باعث کاهش مصرف برق بیش از 5 درصد می شود. همچنین افزایش یک درصدی تولید ناخالص داخلی باعث افزایش مصرف برق بیش از 5/1 درصد می شود. این در حالی است که مجذور تولید ناخالص داخلی تاثیر منفی و معنادار بر مصرف برق دارد و افزایش یک درصدی آن باعث کاهش مصرف برق بیش از 03/0 درصد می شود؛ بنابراین وجود رابطه U شکل معکوس بین تولید ناخالص داخلی و مصرف برق در استان های ایران تایید می شود. در نهایت نتایج نشان دهنده تاثیر مثبت و معنادار شهرنشینی بر مصرف برق است به گونه ای که با افزایش یک درصدی آن مصرف برق بیش از 2/0 درصد افزایش می یابد.