مدل سازی موهو با قدرت تفکیک بالا در پهنه فرورانشی مکران با ترکیب طیفی داده های لرزه ای و گرانی

روش ای ترکیبی برای تعیین عمق موهو در نبود نقاط لرزه ای با چگالی و پوشش مناسب عمدتا در مطالعات ژیوفیزیک، ژیودزی مورد استفاده قرار می گیرد. در میان این روش ها می توان به روش پارکر-اولدنبرگ و ونینگ ماینتز مورتس اشاره کرد. با هدف بهبود مدل های موجود عمق موهو در پهنه فرورانشی مکران به عنوان یک منطقه با زمین ساخت پیچیده، دو مدل مختلف به نام های BC و SC با روش ترکیبی ثقلی- لرزه ای توسعه داده شد. داده های جهانی (CRUST1.0)  و مدل ونینگ ماینز موریتس VMM (Vening Meinesz-Mortiz) به ترتیب به عنوان داده های لرزه ای و گرانشی، به روشی مناسب و با دو رویکرد فیلتر و ترکیب طیفی و استفاده از سرشکنی کمترین مربعات مورد استفاده قرار گرفته است. مدل های به دست آمده دارای وضوح '5×'5 درجه معادل شبکه ای با ابعاد حدود 9×9 کیلومتر هستند. دقت موهو به دست آمده با چهار مدل مختلف منطقه ای و محلی ارزیابی شد. RMS نتایج به دست آمده به ترتیب 92/2، 75/1، 85/4 و 27/1 کیلومتر برای مدل BC و41/2، 41/0، 48/4 و 04/3 کیلومتر برای مدل SC است. مدل عمق موهو به دست آمده برای مکران غربی در ایران و اطراف آن به میزان قابل ملاحظه ای وضوح، دقت و قدرت تفکیک مدل های عمق موهو را در منطقه مورد مطالعه بهبود داده است.