اثر ضدباکتریایی سمان های گلاس آینومر حاوی آنتی بیوتیک های مترونیدازول، سیپروفلوکساسین و پنی سیلین V بر استرپتوکوکوس موتانس

سمان گلاس آینومر (GIC) در درمان ترمیمی آتروماتیک (ART)، سمان کردن تاجواره کامل، ترمیم ضایعات ریشه ای و... مورد استفاده قرار می گیرد. GIC در صورت داشتن خواص ضد باکتریایی می تواند از عفونت های ثانویه جلوگیری کند. بنابراین در مطالعه حاضر به بررسی اثرات ضد باکتریایی GIC حاوی آنتی بیوتیک های مختلف و میزان رهاسازی آنتی بیوتیک از آن ها پرداخته شد.

روش تحقیق: 

در مطالعه آزمایشگاهی حاضر ابتدا دیسک های GIC حاوی 5/1 درصد آنتی بیوتیک مترونیدازول، سیپروفلوکساسین یا پنی سیلین V ساخته شد. سپس میزان رهاسازی آنتی بیوتیک از دیسک های مختلف در زمان های 24، 72 و 168 ساعت به روش اسپکتروسکوپی مورد بررسی قرار گرفت. اثرات ضد باکتریایی دیسک های GIC حاوی آنتی بیوتیک به روش انتشار دیسک بر علیه سویه باکتریایی استاندارد استرپتوکوکوس موتانس ارزیابی و با دیسک های استاندارد آنتی بیوتیک مقایسه گردید.

در مطالعه حاضر رهاسازی آنتی بیوتیک از دیسک های GIC حاوی پنی سیلین به روش اسپکتروسکوپی قابل اندازه گیری نبود. با این وجود میزان رهاسازی آنتی بیوتیک از دیسک های GIC حاوی سیپروفلوکساسین و مترونیدازول در 24 ساعت اولیه به ترتیب حدود 41 و 66 درصد بود و پس از گذشت 168 ساعت این میزان رهاسازی به ترتیب به 53 و 75 درصد رسیده بود. نتایج نشان داد که دیسک GIC به تنهایی و نیز GIC به همراه مترونیدازول اثر ضدباکتریایی بر استرپتوکوکوس موتانس ندارد. در حالی که میانگین قطر هاله عدم رشد دیسک های GIC حاوی پنی سیلین و GIC حاوی سیپروفلوکساسین به ترتیب برابر 0.97±27.25 و 2.52±14.0 میلی متر گزارش شد. همچنین میانگین قطر هاله عدم رشد دیسک GIC حاوی هر سه آنتی بیوتیک، 37/1±33/24 میلی متر بود.

قطر هاله عدم رشد پنی سیلین به نسبت مخلوط سه آنتی بیوتیک بیشتر بوده و می توان بیان داشت که استفاده از 5/1 درصد پنی سیلین نسبت به مخلوط سه آنتی بیوتیک گزینه مناسب تری به منظور استفاده در GIC برای ایجاد خاصیت ضدباکتریایی می باشد.