ارتباط امید به زندگی با اضطراب مرگ در سالمندان زن: نقش میانجی اضطراب ناشی از کووید-19 و سرسختی روانشناختی

کووید-19 در افردا سالمند تظاهرات بالینی جسمی و روانی شدیدتری نسبت به افراد جوان ایجاد می کند. بر این اساس افراد سالمند آسیب پذیری بیشتری در برابر کووید-19 دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین امید به زندگی و اضطراب مرگ در سالمندان زن با نقش میانجی اضطراب ناشی از کووید-19 و سرسختی روان شناختی بود.

جامعه آماری پژوهش حاضر شامل سالمندان زن بالای 60 سال شهر قزوین بود که از بین آنها 265 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه امید به زندگی اسنایدر و همکاران، پرسشنامه سرسختی روان شناختی اهواز، پرسشنامه اضطراب کووید-19 و مقیاس اضطراب مرگ کالت-لستر بود. برای تحلیل مدل علی از الگویابی تحلیل مسیر استفاده شد.

نتایج تاثیر مستقیم و معناداری را بین سرسختی روان شناختی (01/0P< و 32/0-=β)، امید به زندگی (01/0P< و 28/0-=β)، اضطراب ناشی از کووید-19 (01/0P< و 55/0=β) با اضطراب مرگ نشان داد. همچنین تحلیل نقش میانجی با روش بوت استراپ نشان داد که متغیرهای سرسختی روان شناختی و اضطراب ناشی از کووید-19 در ارتباط بین امید به زندگی و اضطراب مرگ نقش میانجی دارند.

همان طور که نتایج آماری نشان داد اضطراب ناشی از کووید-19 و سرسختی روان شناختی نقش میانجی در ارتباط بین امید به زندگی با اضطراب مرگ در سالمندان زن ایفا می کنند. بنابراین در تدوین مداخله های روان شناختی به منظور کنترل و درمان اضطراب مرگ در سالمندان زن، باید به نقش امید به زندگی، سرسختی روان شناختی و اضطراب ناشی از کووید-19 توجه ویژه مبذول شود.