تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر سطوح پروتئین فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) و اندوستاتین (ES) در بافت قلب موشهای صحرایی دیابتی همراه با سندروم ترک مورفین
دیابت و مورفین از عوامل خطر اصلی بیماری های قلبی عروقی هستند که منجر به اختلال در عملکرد اندوتلیال و رگزایی معیوب می شوند. در این مطالعه، تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر سطوح پروتیین فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) و اندوستاتین (ES) در بافت قلب موشهای صحرایی نر ویستار دیابتی همراه با سندروم ترک مورفین مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بهصورت تصادفی به 4 گروه 8 تایی شامل: کنترل دیابت (D)، دیابت مورفین (D.M)، دیابت+تمرین استقامتی (D.ET)، دیابت مورفین+تمرین استقامتی (D.M.ET)، تقسیم شدند. سپس القای دیابت و مورفین انجام شد. گروه های تمرین 8 هفته برنامه تمرین استقامتی اجرا نمودند. در پایان مطالعه همه موشهای صحرایی قربانی شدند و بافت قلبی آنها جدا شد. سطوح پروتیین VEGF وES بهروش الایزا اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون آنوای یکطرفه در سطح معنی داری 05/0≥p مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.
ما دریافتیم در موشهای دیابتی و مورفینی سطحVEGF و ES بهترتیب و بهطور معنی دار کمتر و بیشتر از سایر گروه ها است (05/0≥p). همچنین فعالیت استقامتی با بهبود مقادیر VEGF و ES در گروه های D.ET و D.M.ET همراه است (05/0≥p).
مطالعه ما نشان می دهد که مورفین و دیابت سطوح VEGF و ES را برهم می زند و از طرف دیگر بهنظر می رسد تمرینات استقامتی بر روند رگ زایی بافت قلب در موشهای دیابتی و مبتلا به سندرم ترک مورفین اثر محافظتی دارد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.