بررسی سطح آگاهی مراجعان مراکز بهداشتی شهر شیراز در رابطه با بیماری دیابت: یک مطالعه مقطعی

بیماری دیابت و عوارض ناشی از آن هزینه های سیستم سلامت را افزایش می دهد. لذا پیشگیری و تشخیص به موقع این بیماری نقش مهمی در کاهش هزینه ها و عوارض آن دارد. مطالعات انجام شده دراین باره بر نقش آموزش در درمان و آگاهی مردم در پیشگیری و تشخیص زودهنگام تاکید کرده اند. مطالعه حاضر با هدف بررسی آگاهی مراجعان مراکز بهداشتی شیراز در مورد بیماری دیابت انجام شد.

این مطالعه مقطعی روی 270 نفر از مراجعان مراکز بهداشتی شیراز در بازه سنی 65-12 سال در سال 1398 انجام شد. برای این پژوهش پرسشنامه 18 سوالی با زیرگروه های اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات کلی بیماری، علت و عوامل بیماری، علایم و تشخیص، پیشگیری و درمان، و عوارض و مشکلات تکمیل شد. اطلاعاتی نیز مانند وجود فرد دیابتی در خانواده و منبع کسب آن ثبت گردید. داده ها توسط نرم افزار SPSS 21 آنالیز شد.

میانگین سنی افراد 05/10±96/33 سال بود که 82/54% آن ها زن و 18/45% آن ها مرد بودند. بیشترین منبع آگاهی بیماری دیابت، دوستان و آشنایان بودند. میانگین نمره کل آگاهی 03/5±18/15 محاسبه شد. آزمون ها رابطه معناداری بین شغل، سطوح تحصیلی، سن و منبع آگاهی با نمره آگاهی نشان دادند (001/0>P)، اما این ارتباط با متغیرهای جنسیت (068/0=P)، وضعیت تاهل (196/0=P) و سابقه خانوادگی (060/0=P) معنادار نشد.

به طورکلی می توان گفت که آگاهی جامعه آماری پژوهش در رابطه با بیماری دیابت در سطح متوسط بود. همچنین مردان، متاهلان، افراد مسن و با تحصیلات پایین، از آگاهی کمتری نسبت به سایرین برخوردار بودند؛ بنابراین پیشنهاد می گردد در برنامه های سیستم سلامت با اهداف آگاه سازی تمام جامعه در مورد بیماری دیابت، این موارد در نظر گرفته شود.