کارکرد «لو شرطیه» در فضاسازی های قرآنی بر اساس نظریه آمیختگی مفهومی

تصویرسازی مفاهیم ذهنی، ملموس و محسوس ساختن مفاهیم انتزاعی، در قالب پدیده های عینی، در جای جای قرآن کریم به چشم می خورد. اغلب این تصویرسازی ها از طریق فضاسازی ذهنی بوده و خداوند تبارک و تعالی کلیدی ترین مفاهیم قرآنی را که نقش به سزایی در معرفی جهان بینی اسلامی و فهم آموزه های دینی دارد، از طریق این فضاسازها ترسیم نموده است. یکی از ابزارهای مهمی که برای این فضاسازی ها به خدمت گرفته شده، حرف «لو» است. حرف لو دارای معانی و کاربردهای گوناگونی است که برای ارایه معنایی خاص دو یاچند فضا را با هم گرد آورده و در نهایت تصویر و فضایی تازه خلق نموده است. از این رو نگارندگان در پژوهش حاضر با روشی توصیفی تحلیلی به بررسی این دسته از آیات بر اساس الگوی چهارفضای ذهنی فوکونیه و ترنر پرداخته اند و چگونگی تلفیق مفهومی آیات مورد بحث را بررسی کرده اند. یافته های پژوهش نشان می دهد که خدای تبارک و تعالی در این آیات با خلق فضاهای گوناگون و آمیختن آن ها با یکدیگر معانی و مفاهیم نوظهوری را مبتنی بر تجربه ادراکی مخاطب فرا روی او نهاده و از این طریق، مفاهیم گوناگون مورد اراده خود را برای مخاطب قابل فهم ساخته است و ذهن او را به تامل در آن ها فرا خوانده تا از این رهگذر به تدریج به جهان بینی قرآنی و آموزه های اخلاقی، احکام و اعتقادات دست بیابد.