پایش تغییرات مکانی و زمانی سیلاب و پهنه های آبی با استفاده از شاخص های مستخرج از ماهواره لندست (مطالعه موردی: جنوب غرب ایران)

استفاده از تصاویر ماهواره ای چندطیفی و شاخص های طیفی مختلف برای پایش پهنه های آبی و سیلاب ها از لحاظ وقت و هزینه روشی سریع و مقرون به صرفه است. در این پژوهش به منظور بررسی سیلاب سال 1398-1397 در جنوب غربی ایران از شاخص اصلاح شده آب تفاضلی نرمال شده (MNDWI) و شاخص نرمال شده پوشش گیاهی (NDVI) حاصل از تصاویر ماهواره لندست 8 استفاده شد. این شاخص ها در 5 کلاس بر مبنای دامنه یکسان طبقه بندی شدند و روند تغییرات هر کلاس در سال های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. بررسی نتایج MNDWI نشان داد که در تاریخ های 12 و 30 بهمن ماه و هم چنین 16 اسفندماه سال 1397 کلاس های کمتر از 15/0 - 11/0 بیش تر از 75/68 درصد از مساحت منطقه موردمطالعه را در برگرفته و روند آن ها در حال افزایش است. بررسی این نتایج در تاریخ های یکم فروردین ماه و 24 اردیبهشت سال 1398 نشان داد که بیشترین درصد مساحت محدوده موردمطالعه همچنان در کلاس های کمتر از 15/0 - 11/0 است که مجموع این مساحت ها بیشتر از 13/76 درصد از منطقه است که در حال کاهش بوده است. در این تاریخ ها روند کلاس های بیشتر از 2/0 - 15/0 افزایشی بوده است. بررسی تغییرات NDVI نشان داد که در تاریخ های 12، 30 بهمن و 16 اسفندماه سال 1397 بیشترین درصد مساحت این محدوده را کلاس های کم تر از 3/0 - 2/0 در برگرفته که مجموع مساحت های آن ها 81/71 درصد است که در حال افزایش بوده است. در سال 1398، تاریخ های یکم فروردین ماه و 24 اردیبهشت بیشترین درصد مساحت محدوده موردمطالعه همچنان در کلاس های کم تر از 3/0-2/0بوده و بیش تر از 54/82 درصد منطقه موردمطالعه را شامل شده است، که روند این کلاس ها کاهشی است. این در حالی است که در این تاریخ ها روند کلاس های بیشتر از 5/0 - 2/0 افزایشی است. به طورکلی می توان بیان کرد که با استفاده از شاخص های سنجش از راه دور حاصل از تصاویر ماهواره لندست می توان مخاطرات طبیعی مانند سیلاب را به خوبی و با دقت بالا پایش کرد و اطلاعات حاصل از این مطالعات را در امور مطالعاتی و تصمیم گیری با اطمینان کافی لحاظ نمود.