مقایسه اثر بخشی روش تحریک فراجمجمه ای مغز با استفاده از جریان الکتریکی مستقیم و برنامه یکپارچگی حسی حرکتی بر کارکرد های اجرایی (انعطاف پذیری شناختی و بازداری پاسخ) دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی تحریک فراجمجمه ای مغز با استفاده از جریان الکتریکی مستقیم  و برنامه یکپارچگی حسی حرکتی بر کارکرد های اجرایی (انعطاف پذیری شناختی و بازداری پاسخ) دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص انجام شد.

روش پژوهش حاضر، از نوع آزمایشی، با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام دانش آموزان پنجم و ششم ثبت نام شده در مراکز اختلال یادگیری دزفول در سال 1401-1400 بود. از این  تعداد 60 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه گمارده شدند (هر گروه 20 نفر). دانش آموزان در پیش آزمون و پس آزمون به آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین و آزمون استروپ پاسخ دادند. تحریک فراجمجمه ای مغز با استفاده از جریان الکتریکی مستقیم به مدت 10 جلسه 20 دقیقه ای و برنامه یکپارچگی حسی حرکتی  به مدت 10 جلسه 45 دقیقه ای اجرا شد و گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس انجام شد.

نتایج نشان داد که بین نمرات میانگین دو روش تحریک فراجمجمه ای مغز و برنامه یکپارچگی حسی حرکتی با گروه گواه از نظر کارکرد های اجرایی (انعطاف پذیری شناختی و بازداری پاسخ) تفاوت معناداری وجود دارد (001/0P<)  هم چنین نتایج آزمون بونفرونی نشان داد تحریک الکتریکی فراجمجمه ای از اثربخشی بیش تری نسبت به روش یکپارچگی حسی حرکتی برخوردار است.

بر اساس نتایج پژوهش حاضر، تاثیر تحریک فراجمجمه ای مغز با استفاده از جریان الکتریکی مستقیم بر انعطاف پذیری شناختی و بازداری پاسخ بیش تر از مداخله یکپارچگی حسی حرکتی است. هم چنین، هر دو روش (تحریک الکتریکی فراجمجمه ای مغز و برنامه یکپارچگی حسی حرکتی) می توانند توسط متخصصین آموزشی به عنوان یک روش مفید در بهبود کارکردهای اجرایی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص به کار گرفته شوند.