فرمولاسیون و سنتز نانونیوزوم حاوی ناپروکسن: بررسی اثرات ضدمیکروبی و ضدبیوفیلمی آن بر روی سویه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس و آنالیز بیان ژن بیوفیلم: یک مطالعه تجربی

یکی از سیستم های دارورسانی هدفمند نانونیوزوم ها می باشند که اخیرا توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. هدف از این مطالعه، سنتز نانونیوزوم های حاوی ناپروکسن، بررسی اثرات ضدمیکروبی و ضدبیوفیلمی آن و آنالیز بیان ژن بیوفیلم icaB می باشد.  

در این مطالعه تجربی، فرمولاسیون های مختلف نانونیوزوم های انکپسوله شده با ناپروکسن سنتز گردید. خصوصیات فیزیکی و شیمیایی نانونیوزوم های سنتز شده شامل میزان درصد انکپسولاسیون، میزان رهایش دارو، اندازه و شکل ظاهری مورد بررسی قرار گرفت. اثرات ضدمیکروبی و ضدبیوفیلمی نانونیوزوم های سنتز شده به ترتیب توسط روش میکرودایلوشن و میکروتیترپلیت انجام شد. در انتها میزان بیان ژن بیوفیلم icaB توسط روش Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیز داده ها از آزمون واریانس یک طرفه استفاده شد. 

نتایج نشان داد فرمولاسیون بهینه (نسبت لیپید به دارو 10 و نسبت سورفکتانت به کلسترول 2) دارای اندازه میانگین 3/125 نانومتر، کروی شکل و درصد انکپسولاسیون 84/66% بود. هم چنین نتایج نشان داد که میزان رهایش ناپروکسن از نانونیوزوم حاوی دارو و ناپروکسن آزاد به ترتیب برابر یا 67/68% و 100% در مدت زمان 72 ساعت بود. نتایج نشان داد که نانونیوزوم حاوی ناپروکسن دارای اثرات ضدمیکروبی و ضدبیوفیلمی معنادارتری نسبت به داروی آزاد بود (05/0p<) و بطور معنادارتری میزان بیان ژن بیوفیلم icaB را کاهش داد (05/0p<).  

با توجه به نتایج، نانونیوزوم های حاوی ناپروکسن دارای اثرات ضدمیکروبی و ضدبیوفیلمی معنادارتری نسبت به ناپروکسن آزاد می باشد. بنابراین می توان در آینده با مطالعات بیشتر از نانونیوزوم ها به عنوان یک سیستم دارورسانی هدفمند جهت اهداف درمانی ضدمیکروبی استفاده نمود.