نگرشی برعوامل مدیریتی موثر بر سلامت و بهداشت ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhunchus mykiss) در مزارع دریایی جنوب دریای خزر

براساس آمار FAO در سال 2020، ایران  با تولید بیش از 190 هزار  تن قزل آلای رنگین کمان، یکی از مهم ترین تولیدکنندگان این ماهی در آب شیرین در سطح جهانی بوده است. این در حالی است که ایران با اقلیمی نیمه خشک و خشک با خطر کاهش منابع آب شیرین روبه رو بوده و این مشکلی بزرگ در مسیر  توسعه تولید قزل آلا در کشور است. در این راستا، پرورش این ماهی در قفس در دریای خزر  به یکی از گزینه های اصلی توسعه این صنعت تبدیل شده و به شدت مورد توجه سازمان شیلات ایران است. هرچند پرورش ماهی در قفس های دریایی در نیم قرن اخیر توسعه فراوانی یافته ولی در ایران تجربه در این سیستم پرورش اندک است. یکی از ملزومات اصلی توسعه آبزی پروری، آگاهی نسبت به عوامل موثر بر سلامت و اتخاذ تدابیر مناسب در مدیریت پرورش در جهت ارتقا تولید است.  با توجه به جوان بودن این صنعت در کشور، نبود تجربه کافی در بین صاحبان مزارع و نیز متفاوت بودن مدیریت پرورش آن در مقایسه با آب شیرین، این نیاز مبرم وجود دارد تا ضوابط  مدیریتی منحصر به این صنعت  با توجه به زیست بوم دریای خزر مشخص و راهکارهای مدیریتی در جهت ارتقا تولید و پیشگیری از بروز تلفات معرفی گردد تا این صنعت نوپا به بازدهی مناسب دست یابد. هدف این مطالعه معرفی مهم ترین عوامل مدیریتی موثر بر سلامت و پیشگیری از تلفات قزل آلا  بعد از معرفی به قفس در دریای خزر براساس آخرین تحقیقات و منابع موجود در ایران و دنیا است تا با استفاده از تجارب  به دست آمده به دانش مناسب مدیریت پرورش و بهداشت در جهت تولید پایدار این ماهیان در قفس های شناور در دریای خزر دست یافت.