نقش میانجیگر درگیری شغلی در تبیین اثر ارزش های اخلاق حرفهای و منبع کنترل بر عملکرد شغلی پرستاران
از بین مشاغل بیمارستانی، پرستاری نمونهای از شغلهایی است که فرد ساعات زیادی را با بیماران میگذراند. پرستارانی که از سلامت عمومی خوبی برخوردار نیستند، قادر نخواهند بود که مراقبتهای موثری از بیماران انجام دهند. لذا این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجیگر درگیری شغلی در تبیین اثر ارزشهای اخلاق حرفهای و منبع کنترل بر عملکرد شغلی پرستاران انجام شد.
پژوهش توصیفی و از نوع مدلیابی معادلات ساختاری بود. تمامی پرستاران شاغل در بیمارستانهای دولتی شهر تهران در سال 1401 جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند، که با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای تعداد 300 نفر از میان آنها انتخاب و به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه عملکرد شغلی (پترسون، 1970)، پرسشنامه منبع کنترل (راتر، 1966)، پرسشنامه اخلاق حرفهای (سرمد و همکاران، 1390) و پرسشنامه درگیری شغلی (کانونگو، 1982) پاسخ دادند. برای تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی، ضریب همبستگی و تحلیل مسیر با نرمافزارهای آماری SPSS و AMOS استفاده شد.
براساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی روابط علی بین متغیرهای مذکور، از برازش قابل قبولی برخوردار بود. بهطور کلی، در مدل پیشنهادی پژوهش نتایج نشان داد که منبع کنترل و ارزش اخلاق حرفهای هم بهصورت مستقیم و هم بهصورت غیرمستقیم از طریق درگیری شغلی با عملکرد شغلی در پرستاران رابطه دارد (05/0>P). همچنین، نتایج نشان داد که بین منبع کنترل درونی و بیرونی با درگیری شغلی رابطه معناداری وجود دارد (05/0>P). این رابطه بین ارزش اخلاق حرفهای با درگیری شغلی در پرستاران نیز معنادار بهدست آمد (05/0>P).
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.