مقایسه پادتن های ضد لپتوسپیرا به روش آگلوتیناسیون میکروسکوپی در نشخوارکنندگان و تک سمی ها

لپتوسپیروز  بیماری مشترک انسان و دام است که با تب، یرقان، سقط جنین و هموگلوبینوری مشخص می شود.  بیماری گسترش وسیع داشته و تعیین سروتیپ های غالب، برنامه کنترل و پیش گیری را تسریع می کند. 862 نمونه خون از نشخوارکنندگان شامل گاو (نژاد هلشتاین و سیمنتال)، گاومیش، گوسفند، بز، اسب و قاطر تهیه شدند.  سرم ها با استفاده از روش آگلوتیناسیون میکروسکوپی به منظور جستجوی پادتن ضد 6 سروتیپ زنده لپتوسپیرا اینتروگانس آزمایش شدند. میزان شیوع آلودگی دام ها 54/19% بود که بالاترین آن در هلشتاین (36%) و پایین ترین در قاطر (9/6%) بود. همچنین 4/25% گاومیش ها، 3/19% گوسفندها، 7/13% سیمنتال، 2/19% بزها، 3/16% اسبان مثبت بودند. در همه گونه ها آلودگی نرها بیشتر از ماده ها بوده که تفاوت معنی دار نبود.  بیش ترین فراوانی مربوط به سروتیپ پومونا و کم ترین آنها کانیکولا بود.  در نشخوارکنندگان با افزایش سن میزان آلودگی نیز افزایش داشت.  از آنجایی که در بین دام های تحت مطالعه، فراوانی آلودگی در نشخوارکنندگان بیشتر از تک سمی ها بوده است و در بین نشخوارکنندگان نیز فراوانی آلودگی گاو نژاد هلشتاین از بقیه بیشتر بوده است، از واکسیناسیون در این نوع دام می توان برای پیشگیری از ابتلای بیشتر و همچنین آلودگی در انسان بهره جست.