پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی بر اساس مولفه های ارتباط با مدرسه و سبک های تصمیم گیری در دانش آموزان

این پژوهش به منظور تعیین رابطه ارتباط با مدرسه و سبک های تصمیم گیری با تعلل ورزی دانش آموزان پسر انجام گردید. جامعه پژوهش را دانش آموزان پسر متوسطه نظری ناحیه یک آموزش و پرورش شهرستان رشت تشکیل دادند. از این جامعه به صورت تصادفی طبقه ای، بر اساس نسبت توزیع دانش آموزان در سال های اول تا چهارم، در مجموع 252 دانش آموز متوسطه نظری مشغول به تحصیل در مدارس دولتی انتخاب گردیدند. اطلاعات این پژوهش به وسیله پرسشنامه‎های ارتباط با مدرسه و پرسشنامه سبک های تصمیم گیری و تعلل ورزی تحصیلی بدست آمد. به منظور تحلیل داده ها از روش پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد التزام به مدرسه و تعلق به مدرسه و سبک تصمیم گیری منطقی عوامل مهم پیش بینی کننده تعلل ورزی دانش آموزان است. نتیجه پژوهش نشان داد که 36% واریانس تعلل ورزی دانش آموزان متوسطه پسر از طریق یک ترکیب خطی مشترک از التزام به مدرسه و تعلق به مدرسه و سبک تصمیم گیری منطقی تعیین می شود. هم چنین یافته ها نشان داد مولفه تعلق به مدرسه قوی ترین پیش کننده تعلل ورزی محسوب می شود. شرطی شدن اجتنابی علت تبیین کننده پیش بینی کنندگی التزام به مدرسه و تعلق به مدرسه در تعلل ورزی می باشد و همچنین قابلیت تنظیم شناختی هیجان مربوط به سبک تصمیم گیری منطقی تبیین کننده ارتباط این سبک با عدم تعلل ورزی است.