تدوین مدل رفتارهای آسیب به خود براساس راهبردهای شناختی تنظیم هیجانی در نوجوانان مراجعه-کننده به مراکزDICشهرتهران : نقش واسطه ای کنترل تکانه

هدف پژوهش حاضر پیش بینی رفتارهای آسیب به خود براساس راهبردهای شناختی تنظیم هیجانی با نقش واسطه ای کنترل تکانه در نوجوانان مراجعه کننده به مراکز کاهش آسیب شهر تهران بود. این پژوهش به لحاظ روش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل نوجوانان 14 تا 18 سال مراجعه کننده به مراکز گذری کاهش آسیب شهر تهران منطقه 12 (محله شوش-هرندی) در چهار ماهه اول سال 1401 بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان نوجوانان مراجعه کننده به این مراکز تعداد 300 نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه آسیب به خود (SHI) (سانسون و همکاران، 1998)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) (گارنفسکی و همکاران، 2001) و مقیاس تکانشگری (BIS-11) (بارت و همکاران، 2004) بود. داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد کنترل تکانه رابطه بین تنظیم شناختی هیجانی (39/0= B) با رفتارهای آسیب به خود را در نوجوانان واسطه گری می کند. همچنین با توجه به مقادیر کسب شده048/0= RMSEA ، 99/0= CFI ،99/0= GFI ،81/1= cmin/df و 055/0= p-value مدل از برازش خوبی برخوردار است.