چگونگی تغییرات فیزیولوژیکی و فشار داخل شکم به دنبال تغییر وضعیت در تخت بیماران با تهویه مکانیکی

افزایش فشار داخل شکم که اغلب در بررسی بیماران از چشم دور می ماند، بیماران بدحال و استراحت مطلق را با تبعات گاه غیرقابل جبران مواجه می کند. تغییرات وضعیت متعدد و متوالی می تواند در به وجود آوردن شرایط لازم برای افزایش فشار داخل شکم موثر باشد. مطالعه حاضر به بررسی نحوه تاثیر تغییر وضعیت در تخت بر مقادیر فشار داخل شکم بیماران تحت تهویه مکانیکی پرداخته است.

مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی بود که در آن 68 بیمار به صورت تصادفی ساده انتخاب و وارد مطالعه شدند. اندازه گیری فشار داخل شکم به روش داخل مثانه ای و با استفاده از مانومتر آب صورت گرفت. سایر پارامترهای همودینامیک و تنفسی توسط دستگاه ونتیلاتور BENNETT 840 و مانیتورینگ همودینامیک SAADAT اندازه گیری شد. داده ها در چک لیست تهیه شده وارد و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آماره های آزمونی پارامتریک و ناپارامتریک تجزیه وتحلیل شدند. در این مطالعه سطح معنی داری P<0/05 در نظر گرفته شد.

میانگین فشار داخل شکم بیماران در وضعیت های مختلف اختلاف آماری معنی داری داشت. بیماران در وضعیت 15 درجه و 45 درجه، دارای کمترین و در وضعیت 30 درجه به پهلوی راست، دارای بیشترین فشار داخل شکمی بودند (P<0/001). فشار متوسط شریانی و فشار پرفیوژن شکم در وضعیت 30 درجه به پهلوی راست دارای کمترین، و در وضعیت 15 درجه و 45 درجه دارای بیشترین مقادیر بودند. بیشترین مقادیر فشار راه هوایی نیز در وضعیت 30 درجه به پهلوی راست مشاهده شد.

تغییر وضعیت در تخت برای بیماران تحت تهویه مکانیکی در بخش های مراقبت ویژه می تواند با تغییرات قابل توجه تنفسی و همودینامیکی همراه باشد.