بررسی کتاب «من زنده ام» از منظر ساختارگرایی

انتشار مجموعه خاطرات من زنده ام نوشته معصومه آباد، جریانی جدید در خاطره نویسی ادبیات دفاع مقدس ایجاد کرد، جریانی که تلاش دارد در کنار روایت مردانه، روایتی زنانه از دوران اسارت ارایه کند. مجموعه خاطرات من زنده ام ، اثری کاملا زنانه با نثری عاطفی، معناگرا، پرمایه و سالم است. در این پژوهش به تحلیل ساختار و محتوای کتاب من زنده ام پرداخته می شود. پژوهش حاضر به روش توصیفی تحلیلی و از منظر ساختارگرایی به بررسی این اثر ارزنده پرداخته است. نتایج پژوهش نشان دهنده آن است که جنسیت راوی بر لحن، گفتار و رفتار شخصیت ها تاثیر زیادی گذاشته است. من زنده ام نقطه عزیمت روایت زنانه در آثار دوران اسارت است و به گونه ای برگرفته از الگوی صبر و استقامت حضرت زینب(س) است. زبان و نثر داستان با تلفیق سایر عناصر مانند طرح، زمان، شخصیت پردازی دقیق و حساب شده، تعلیق و انتظار، همه بیانگر مهارت نویسنده در داستان نویسی است.