بررسی موانع و راهکارهای توسعه ورزش همگانی در دوران کرونا و پس از کرونا در استان لرستان

هدف پژوهش حاضر، بررسی موانع و راهکارهای توسعه ورزش همگانی در دوران کرونا و پساکرونا در استان لرستان بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر داده‏ ها آمیخته اکتشافی و از نظر روش اجرای پژوهش از نوع داده بنیاد و پیمایشی مقطعی است. در بخش کیفی فعالان حوزه ورزش همگانی به عنوان جامعه پژوهش در نظر گرفته شدند که با روش هدفمند گلوله برفی با انجام 9 مصاحبه به نقطه اشباع رسیده است. جامعه آماری پژوهش در بخش کمی را کلیه فعالان حوزه ورزش همگانی به تعداد 100 نفر تشکیل داده‏اند که ازطریق فرمول کرجسی و مورگان و بر اساس روش نمونه‏گیری تصادفی ساده 80 نفر انتخاب شده ‏اند. تحلیل داده‏های کیفی نشان داد که تاثیرات کرونا بر ورزش همگانی در 13 مولفه، موانع ورزش همگانی در 16 مولفه، راهکارهای توسعه ورزش همگانی در دوران کرونا در 23 مولفه، موانع توسعه ورزش همگانی در پساکرونا در 15 مولفه و راهکارهای توسعه ورزش همگانی در شرایط عادی در 19 مولفه دسته‏ب ندی شدند. در بخش کمی داده‏ های بدست آمده با استفاده از آزمون فریدمن نشان داد که مهمترین تاثیرات کرونا بر ورزش همگانی «تعطیلی باشگاه ‏ها و اماکن ورزشی»؛ مهمترین موانع توسعه ورزش همگانی «تعطیلی مراکز تفریحی، استخرها و مراکز عمومی»؛ مهمترین راهکارهای توسعه ورزش همگانی «ترویج ورزش همگانی مثل کوهنوردی با رعایت موازین بهداشتی»؛ مهمترین موانع توسعه ورزش همگانی در دوران پساکرونا «وجود دغدغه‏ های فکری و مشکلات اقتصادی مردم»؛ و مهمترین راهکارهای توسعه ورزش همگانی در دوران پساکرونا «استفاده از نظر افراد متخصص و دغدغه‏ مند در زمینه اشاعه ورزش‏های همگانی» بودند.