مقایسه تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا و مقاومتی شدید بر سطوح آسپروسین و پروتئین 1 مربوط به فاکتور نکروز تومور C1q در مردان دارای اضافه وزن و چاق

فعالیت بدنی و تمرین های ورزشی به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از مدیریت و کنترل وزن در افراد دارای اضافه وزن و چاق شناخته می شود. هدف از مطالعه حاضر مقایسه تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) و مقاومتی شدید بر سطوح سرمی آسپروسین و پروتیین 1 مربوط به فاکتور نکروز تومور (CTRP1)C1q در مردان دارای اضافه وزن و چاق بود.

در این مطالعه نیمه تجربی، 31 مرد دارای اضافه وزن و چاق به صورت تصادفی در سه گروه تمرین HIIT (10 نفر)، تمرین مقاومتی شدید (11 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های تجربی3 جلسه در هفته به مدت 9 هفته به اجرای تمرین های HIIT و تمرین های مقاومتی شدید پرداختند. قبل و پس از مداخله، جهت اندازه گیری غلظت سرمی آسپروسین و CTRP1 از آزمودنی ها نمونه های خونی به عمل آمد. از آزمون تحلیل کواریانس جهت تجزیه و تحلیل داده ها و سطح معنی داری 05/0 >P استفاده شد.

غلظت آسپروسین در گروه HIIT (013/0 =P) و تمرین های مقاومتی شدید (042/0 =P) در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت. یافته های بین گروهی نشان داد که تفاوت معناداری در غلظت CTRP1 بین هیچکدام از گروه ها وجود ندارد. غلظت CTRP1 در گروه HIIT در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون به طور معناداری کاهش یافت (032/0 =P).

تمرین HIIT و تمرین مقاومتی در مردان دارای اضافه وزن و چاق منجر به کاهش سطوح آسپروسین می گردد. با در نظر گرفتن میزان تغییرات آسپروسین، CTRP1 و سایر شاخص های تن سنجی و نیم رخ لیپیدی، به نظر می رسد تمرینات HIIT کارایی بهتری در مردان دارای اضافه وزن و چاق داشته باشد.