بررسی سیره ی حضرات معصومین (ع) در جذب و تربیت شاگردان

هدف این پژوهش، بررسی سیره حضرات معصومین (ع) در جذب و تربیت شاگردان می باشد.

این پژوهش در زمره پژوهش های کتابخانه ای است که با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. بررسی در بعد تربیتی مسایلی همچون اصول اعتقادی دین و مذهب، احکام و قوانین شرعی و رشد اخلاق مورد توجه بوده است. ایمه اطهار (ع) برای نیل به این مطلوب از شیوه ‏های گوناگونی همچون ارتباط چهره به چهره، املای مطالب علمی، مناظره و استدلال و... استفاده می‏ کردند. آنان با ارایه و بیان ویژگی ‏های لازم برای یک معلم، وظایف و بایسته ‏های لازم برای چنین افرادی را مشخص نموده و سایران را برای انتخاب یک مربی و معلم خوب راهنمایی نموده‏اند.

یافته های تحقیق نشان داد برخی از ویژگی‏ های معلم از منظر اهل‏بیت (ع) عبارتند از: خودسازی، تعهد و موقعیت‏ سنجی. با عنایت به نکات مزبور می‏ توان گفت از جمله مهم‏ترین وظایف اهل‏ بیت (ع) آن است که به تدریج، علوم الهی را، که مایه سعادت بشر است، به مردم بیاموزند و زمینه این امر را فراهم سازند.

نتیجه گیری کلی پژوهش نشان داد که در این راه، با توجه به توانایی‏ ها و سنجش گروه سنی مخاطب و با استفاده از ابزارها و شیوه‏ های متفاوت در شرایط و مکان‏ های مختلف، به آموزش و پرورش مردم در موضوعات اعتقادی، فقهی، کلامی، مدیریتی، تاریخی بپردازند. امور مذکور سبب آن گردید تا روش اهل‏بیت (ع) به عنوان یک سیره علمی و تربیتی در بستر زمان توسعه یابد و علوم گوناگونی از آن دامنه گیرد؛ زیرا آنان در این امر مقدس، علاوه بر اهداف تربیتی، اهداف آموزشی را نیز در نظر داشتند و بر اساس این اهمیت بود که صادقین با توجه به سنجش شرایط فرهنگی و سیاسی، توانستند شاگردان زیادی برای انتقال علوم به نسل‏های آینده و دفاع از شریعت اسلام پرورش دهند.