بررسی تاثیر تزریق هورمون های ‏PMSG‏ و ‏GnRH‎‏ در برنامه ‏همزمان سازی ‏فحلی با اسفنج پروژسترونی بر عملکرد تولیدمثلی ‏در میش عربی ‏

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر تزریق هورمون های PMSG و GnRH بر عملکرد تولیدمثلی میش های عربی در فصل تولیدمثل انجام گرفت. تعداد 75 راس میش به 5 گروه تقسیم شدند. گروه اول بدون برنامه همزمان سازی فحلی و بدون تزریق هورمونی (شاهد) بود. به 4 گروه دیگر اسفنج پروژسترونی درون مهبلی (MAP) به مدت 14 روز قرار داده شد. همزمان با خروج این منبع پروژسترونی تحت تیمار با: 1- تزریق 500 واحد هورمون PMSG، 2- تزریق 100 میکروگرم GnRH، 3- تزریق 500 واحد هورمون PMSG بعلاوه تزریق 100 میکروگرم GnRH و 4- بدون تزریق (فقط MAP) قرار گرفتند. تعداد یک راس قوچ عربی سالم و بارور به ازای هر 5 راس میش تعلق گرفت. رفتار فحلی میش ها در حضور قوچ ها به مدت 7 روز ثبت شد. درصد وقوع فحلی، میزان بازگشت به فحلی، طول مدت آبستنی، نرخ زایش، نرخ بره زایی، نرخ دوقلوزایی، نرخ تزاید گله و نسبت تولد بره‏های نر و ماده تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفتند (05/0P>). تزریق هورمون های PMSG و GnRH توانستند زمان بروز فحلی پس از حذف منبع پروژسترونی را در مقایسه با تیمار اسفنج به تنهایی کاهش دهند (05/0>P). وزن تولد و وزن 30، 60 و 90 روزگی در بره ها، هر چند تحت تاثیر تیمارها قرار گرفتند (05/0>P)، اما تاثیر مشخصی از تزریق هورمون ها بر این فراسنجه ها مشاهده نشد. بطور کلی، تزریق PMSG و GnRH در برنامه همزمان سازی فحلی میش عربی با اسفنج هرچند از نظر زمان شروع فحلی یک روش موثر بوده، اما نتوانستند تاثیر بسزایی بر سایر فراسنجه های تولیدمثلی حیوان طی فصل تولیدمثلی داشته باشند.