نقش و اهمیت نهاد آموزش و پرورش در فرایند سیاست گذاری ها و توسعه انسان محور با نگاهی موردی به ایران

توسعه پایدار، به شدت متکی بر سیاست گذاری های کلان در عرصه نهاد آموزش و پرورش است. این نهاد با تامین سرمایه انسانی و اجتماعی موثر، نقشی بسیار حیاتی در رشد اقتصادی و تحقق توسعه پایدار و انسان محور ایفا می کند. موضوعی که در این مقاله سعی شده با بهره گیری از رهیافت نهادگرایی و نظریه سرمایه انسانی، به تبیین تاثیر نهاد آن بر توسعه با نگاه موردی به چند تجربه موفق جهانی و در نهایت ایران پرداخته شود. به عبارت دیگر، نهاد آموزش به عنوان منبع اصلی خلق و توسعه سرمایه انسانی در چارچوب نظری نهادگرایی در فرایند تاثیر نقش نهاد آموزش در توسعه پایدار مورد بررسی قرار گرفته است. از سویی دیگر، با توجه به اینکه انسان در ادبیات جدید نظریه های مربوط به توسعه پایدار در کانون توجه قرار گرفته است، چنین انسانی می بایست در فرایند توسعه و سیاست گذاری های آموزشی پرورش یابد. بنابراین، این مقاله قصد دارد تا درک بهتری از نقش آموزش و پرورش در توسعه پایدار و انسان محور و سیاست گذاری های کلان همسو با این رویکرد ارایه کند. نتایج این تحقیق می تواند به سیاست گذاران و تصمیم گیران ارشد کمک کند تا سیاست ها و برنامه های خود را براساس دانش و تجربیات به دست آمده بهبود بخشند و همچنین به نهادهای آموزشی و پرورشی کمک کند تا استراتژی ها و برنامه هایشان را برای تحقق اهداف توسعه پایدار و انسانی توسعه دهند.