فهم روابط جهانی از منظر کردارگرائی

در این مقاله سعی شده است ضمن ارایه تصویری از نظریه کردارگرایی در روابط بین الملل، شاخص هایی از این نظریه استخراج شده و محیط روابط جهانی با کمک این شاخص ها مورد بررسی قرار گیرد. بر این اساس گرایشی از کردارگرایی برگزیده شده است که به مفاهیم مطرح شده توسط پیر بوردیو اتکا می کند و نحوه فهم کاملا متفاوتی از پدیده های بین الملل و جهانی ارایه می نماید. بر مبنای ادبیات و شاخص های برآمده از این نظریه تلاش شده تا نشان داده شود که روابط بین الملل وارد فضای جدیدی شده است که می توان نام روابط جهانی بر آن گذاشت. این فضای نوین دیگر فضای رقابت نظامی اقتصادی دولت ها بر سر قدرت بیشتر و بر اساس محاسبه عقلایی سود و زیان تلقی نمی شود بلکه فضایی است که در آن میدان های مختلفی برای کنش بازیگران مختلف پدید آمده است. در این میدان های جدید عادت واره هایی تازه پیدا شده که هم نحوه ادراک بازیگران و هم شیوه عمل و کردار آن ها را دگرگون ساخته است. در این میدان های تازه گونه های مختلفی از سرمایه شکل گرفته و تاثیرگذار است و کنشگران با استفاده از این سرمایه ها می توانند در شبکه اقدام جهانی حاضر شوند. درنتیجه نه فقط شیوه فهم روابط بین الملل بلکه روش های اقدام و عمل در آن تحول یافته و این جریان تحول در شبکه اقدام جهانی ادامه خواهد داشت.