بررسی خصوصیات زیست مهندسی گونه های Celtis caucasica و Pistacia atlantica در تثبیت زیستی دامنه ها در ارتباط با شیب (مطالعه موردی: جنگل کاری های حاشیه سد کلان ملایر)

فرسایش خاک یک فرآیند طبیعی است که در اثر فعالیت های انسانی تشدید می شود. از دیدگاه منابع طبیعی فرسایش باعث نابودی خاک های حاصل خیز شده و آثار منفی زیادی بر زندگی ساکنان کره زمین داشته است. جلوگیری از فرسایش و کاهش میزان خسارات ناشی از آن تا حد طبیعی تلفات خاک، بستگی به انتخاب راهبردهای مناسب در حفاظت خاک دارد. با توجه به ضرورت و اهمیت کاهش اثرات مخرب فرسایش خاک، در این پژوهش بررسی اثر ریشه گونه های بنه و داغداغان در مسلح سازی خاک اطراف سد کلان در 34 کیلومتری جنوب غربی شهرستان ملایر در شیب های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این مطالعه دو گونه بنه و داغداغان در دو توده مختلف سه منطقه با شیب کم، متوسط و زیاد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان کشش ریشه گونه داغداغان از بنه بیش تر است. هم چنین، میزان RAR (نسبت سطح ریشه به سطح خاک) در گونه داغداغان با افزایش شیب بیش تر شده است. رابطه بین قطر و کشش ریشه در مورد گونه ها با هم متفاوت است و در گونه داغداغان منفی بود و بیش ترین مقدار کشش ریشه مربوط به گونه داغداغان در منطقه 3 با مقدار 63.51 مگاپاسکال و مربوط به ریز ریشه هاست و کم ترین آن مربوط به گونه بنه در منطقه 2 با 8.18 مگاپاسکال است. با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود با به کارگیری گونه هایی که باعث افزایش مسلح سازی خاک و کاهش میزان فرسایش در محدوده سد می شود مانند گونه داغداغان به منظور کاستن از میزان فرسایش و افزایش عمر مفید استفاده شود.