تحلیل نقش نظام‎ ها و عوامل نشانه‎ معناشناختی در حکایتی از گلستان در شکل ‎گیری سبک زندگی

نظام های گفتمانی از مباحث با اهمیت در نشانه -معنی شناسی به شمار می روند. این نظام‎ ها در تعریف نوع روابط افراد و شکل‎گیری نظام قدرت نقشی بسزا ایفا می کنند. در پژوهش حاضر، داده ها به روش کتابخانه ای از حکایت بیست و سوم باب نخست گلستان  که محل نمایش روابط صاحبان قدرت و زیردستان آنان بوده انتخاب شده و به روش توصیفی-تحلیلی مورد بررسی قرار گرفتند. نگارنده در مرحله نخست به دنبال شناسایی نظام ‎ها و عوامل گفتمانی در این حکایت و درنهایت نقش این عوامل در شکل ‎گیری سبکی خاص از زندگی است. ازآن‎ جا که ارزش های نشانه‎-معنی شناختی در معناسازی و تعریف عوامل گفتمانی نقش آفرینی می‎ کنند در این پژوهش به آن ها نیز پرداخته می شود. نتایج پژوهش نشان داد که در این حکایت نظام‎ گفتمانی کنشی به‎ گونه ‎ای پیچیده حاکم است و گرچه باتوجه به موقعیت موجود انتظار مشاهده نظام های گفتمانی شوشی و تنشی می رود، اما این امر رخ نمی‎ دهد. همچنین، یافته ها نشان داد که سعدی با بهره گیری از راهکار تغییر عوامل گفتمانی و نیز دگرگونی ارزش ها کوشیده سبک تازه ‎ای از زندگی را در این حکایت معرفی کند. در بررسی این حکایت از رویکردی از نشانه-معنی شناسی که توسط گرمس با عنوان مکتب پاریس مطرح گردیده بهره گیری شده است.