تاثیر همزمان نانوسید، قارچ کش و قارچ تریکودرما بر گیاهچه های کلزا مبتلا به پوسیدگی سفید ساقه ناشی از Sclerotinia sclerotiorum

در این بررسی، اثر بازدارندگی گونه های تریکودرما به همراه نانوسید و قارچ کش برای مبارزه تلفیقی با قارچ بیمارگر Sclerotinia sclerotiorum مورد مطالعه قرار گرفته است. بدین منظور، اثر جداگانه سه جدایه Trichoderma harzianum، یک جدایهT. virens، یک جدایه T. atroviride و یک جدایهT. koningii  بر سه جدایه عامل بیمارگر (SS1، SS2 و SS3) در محیط کشت PDA دربردارنده 5 سطح از نانوسید(0، 30، 60، 100 و 130 پی پی ام)، به روش کشت متقابل در آزمایشگاه بررسی شد. سپس اثر T. harzianum (1211)، T. koningii (iso2) و T. virens (6011) به همراه نانوسید (سطوح 10 و 30 پی پی ام) و قارچ کش ایپرودیون-کاربندازیم (سطوح 2 و 5 پی پی ام) بر یک جدایه عامل بیمارگر درشرایط گلخانه در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار، مورد ارزیابی قرار گرفت. در کشت متقابل، کمترین درصد بازدارندگی از رشد قارچ اسکلروتینیا، 6 درصد بود که متعلق به تیمارS. sclerotiorum (SS2)  ×  Trichoderma virens (6011) در سطح 10 پی پی ام نانوسید بود. در گلخانه، تریکودرما به دو روش پوشش سطحی بذر و نیز مخلوط با خاک، بکار برده شد و صفات مورد ارزیابی شامل ارتفاع بوته و وزن تر و خشک گیاه بود. در آزمایش اول به روش پوشش سطحی بذر با سوسپانسیون گونه های تریکودرما، بیشترین میزان وزن تر گیاه به تیمارT. harzianum (1211) و بیشترین ارتفاع نیز به تیمار T. koningii (iso2) مربوط بود. در آزمایش دوم به روش کاربرد گونه های تریکودرما به صورت مخلوط با خاک، بیشترین وزن تر و خشک گیاه در تیمار T. harzianum (1211) + 30 پی پی ام نانوسید و بیشترین ارتفاع در تیمار T. harzianum (1211) + 2 پی پی ام قارچ (P≤0.01) مشاهده شد. در مجموع، تیمارهایی که گونه های تریکودرما به تنهایی به کار رفته بود با تیمارهایی که نانوسید و قارچ کش هم اضافه شده بود، تفاوت معنی داری را در وزن تر، خشک و ارتفاع گیاه نشان نداد. به علاوه کاربرد گونه های تریکودرما به تنهایی نسبت به تلفیق آن با نانوسید و قارچ کش، تاثیر بهتری بر صفات رویشی گیاهچه های کلزای مبتلا به این بیماری داشت.