مقایسه تاثیر برنامه یادگیری مستقل بومی و یادگیری خودتنظیمی پینتریچ بر اضطراب امتحان دانش آموزان

این پژوهش درزمینه به کارگیری برنامه یادگیری مستقل بومی در نظام آموزشی کشور با هدف بررسی و مقایسه تاثیر برنامه یادگیری مستقل بومی و برنامه یادگیری خودتنظیمی پینتریچ بر اضطراب امتحان در دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر تهران انجام گرفت.

روش این پژوهش نیمه آزمایشی و کاربردی بود و به صورت سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل)، بر روی 45 نفر از دانش آموزان انجام گرفت. جامعه آماری را دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر تهران در سال تحصیلی 95-1394 تشکیل دادند. روش نمونه گیری، خوشه ای چندمرحله ای بود که 45 دانش آموز به شیوه تصادفی انتخاب شده و در سه گروه 15نفری قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون و پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و پرسشنامه استاندارد راهبردهای یادگیری کرمی بود. متغیرهای مداخله در این پژوهش دو روش یادگیری مستقل بومی و یادگیری خودتنظیمی پینتریچ بود. به منظور توصیف متغیرهای پژوهش از شاخص های میانگین و انحراف معیار و برای بررسی نرمالیتی نمرات اضطراب پیش آزمون و پس آزمون، از آزمون کلموگروف اسمیرنوف استفاده شد. همچنین تحلیل واریانس و تحلیل کوواریانس با آزمون های تعقیبی دانت و بونفرنی و نیز نرم افزار آماری SPSS ویرایش 20 جهت تحلیل داده ها به کار گرفته شد. سطح معناداری برای تمامی آزمون ها 0٫05 بود.

نتیجه حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد اختلاف آماری معناداری در میانگین نمرات اضطراب پس آزمون سه گروه مداخله یافت شد (0٫001>p). نتایج آزمون بونفرونی نیز مشخص کرد اختلاف آماری معنادار مشاهده شده در میانگین نمرات پس آزمون در سه گروه با یکدیگر تفاوت داشتند. این تفاوت به این صورت بود که میانگین نمرات اضطراب پس آزمون از کم به زیاد به ترتیب در یادگیری مستقل بومی و یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و گروه کنترل بود.

برنامه یادگیری مستقل بومی درمقایسه با یادگیری خودتنظیمی پینتریچ تاثیر بیشتری بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان داشته و می توان از این برنامه در راستای کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان استفاده کرد.