تاثیر اختلال در سطوح هورمون محرک تیروئید (TSH) بر میزان لقاح زنان نابارور مبتلا به اندومتریوز

ارتباط بین اندومتریوز و اختلالات تیرویید و تاثیر متعاقب آن بر نتایج باروری، هنوز بحث برانگیز است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر اختلال در سطوح هورمون محرک تیرویید (TSH) بر میزان لقاح زنان مبتلا به اندومتریوز انجام شد.

در این آنالیز ثانویه داده های کوهورت، 179 زن نابارور مبتلا به اندومتریوز به عنوان گروه مورد و 200 زن با تشخیص فاکتور لوله ای یا ناباروری غیرقابل توجیه به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. دو زیرگروه سطوح TSH بالای 5/2 mlU/L (با یا بدون مصرف لووتیروکسین) و سطح TSH کمتر از 5/2 mlU/L با مصرف لووتیروکسین به عنوان بیماران مبتلا به اختلال عملکرد تیرویید و زنان با سطوح TSH کمتر از 5/2 mlU/L بدون مصرف لووتیروکسین به عنوان افراد سالم از نظر تیرویید در نظر گرفته شدند. تعداد فولیکول آنترال و میزان لقاح بین دو گروه مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 24) و آزمون آنووا انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

میانگینTSH در زنان مبتلا به اندومتریوز نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بالاتر بود (43/0-02/0 :CI 95%، 77/0=d Cohen، 02/0=p). وقتی که زنان بر اساس وجود یا عدم وجود اندومتریوز و سطوح سرمی TSH بالاتر از 5/2 mlU/L طبقه بندی شدند، سطح سرمی FSH (76/0=p)، LH(91/0=p) و میزان لقاح (51/0=p) بین دو گروه اختلاف معناداری نداشت.

به نظر می رسد اختلالات تیرویید در زنان مبتلا به اندومتریوز شایع تر است. با این حال، هیچ تاثیر قابل توجهی بر نتایج روش های کمک باروری ثانویه به همراهی با اندومتریوز و سطوح بالاتر TSH وجود نداشت.