نقش میانجی بهزیستی روانی در رابطه بین خوش بینی و کارآمدی خانواده

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای بهزیستی روان شناختی در ارتباط بین خوش بینی و کارآمدی خانواده است. جامعه آماری این پژوهش تمام کارمندان متاهل موسسات و مراکز آموزش عالی استان قم، مشغول به کار در سال 13991400 بوده است. براساس قاعده تاباچنیک و فیدل از جامعه مذکور، باید دست کم 122 نمونه انتخاب شود که با 50 درصد افزایش، در مجموع از 183 تن نمونه گیری گردد. این پژوهش از نوع «توصیفی» و از شاخه همبستگی بوده و ابزار گردآوری داده ها نیز پرسشنامه است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی برای توصیف داده ها و برای آزمون فرضیه های تحقیق از تحلیل معادلات ساختاری استفاده گردیده است. براساس نتایج به دست آمده، بین «خوش بینی» و «کارآمدی خانواده» رابطه مثبت و معنا داری هست. نیز بین «خوش بینی» و «بهزیستی روان شناختی» رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد. همچنین بین «بهزیستی روان شناختی» با «کارآمدی خانواده» رابطه مثبت و معنا داری یافت شد. همچنین نتایج نشان داد: نقش میانجیگری متغیر «بهزیستی روانی» با ضریب بالا و سطح معنادار قابل قبولی پذیرفته شده است.