تجزیه و تحلیل متابولومیکی عضله اسکلتی پس از تمرین تناوبی شدید در موش های تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب

رژیم غذایی پرچرب (HFD)، باعث اختلال در مسیرهای تولید انرژی شده و احتمال بروز مقاومت به انسولین (IR) را افزایش می دهد. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر نیم رخ متابولیکی مرتبط با بروز IR در موش های نر تغذیه شده با HFD و رژیم غذایی استاندارد (SD) بود.

32 سر موش صحرایی نر (سن 8-7 هفته) به چهار گروه مساوی شامل HIIT+HFD، HIIT+SD، کنترل دریافت کننده HFD (HFD control) و کنترل دریافت کننده SD (SD control) تقسیم شدند. سپس مداخله هایHIIT  (12 هفته، پنج جلسه در هفته با شدت 90-85 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) و رژیم غذایی اعمال شد و درنهایت، عضله دوقلو به منظور بررسی بافتی به روش کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی جرمی برداشته شد. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه، آنالیز کوواریانس یک طرفه و کروسکال-والیس در سطح معناداری 05/0> P  انجام شد..

میزان اسیدسیتریک عضله دوقلو در گروه  HFD control نسبت به گروه control SD به طور معناداری پایین تر بود. علاوه براین، میزان اسیدسیتریک در گروه های HIIT+SD و HIIT+HFD نسبت به گروه HFD control به طور معناداری بالاتر بود. بین میزان متابولیت های مالات، گلوکز 6-فسفات، ریبوز، گزیلوز و ریبولوز 5-فسفات در بین گروه ها تفاوت معناداری مشاهده نشد. همچنین، وزن بدن در گروه های HIIT+SD و HIIT+HFD در مقایسه با گروه HFD control به طور معناداری پایین تر بود.

HFD از طریق کاهش میزان اسیدسیتریک عضلانی به عنوان واسطه متابولیتی مهم چرخه TCA، در تامین انرژی عضلات اسکلتی از مسیر هوازی محدودیت ایجاد می کند. انجام HIIT می تواند به واسطه افزایش میزان اسیدسیتریک و کاهش شیب افزایش وزن بدن، در کاهش اختلالات متابولیکی ناشی از HFD موثر واقع شود.