حمایت والدین از فعالیت بدنی اوقات فراغت نوجوانان؛ مبتنی بر هنجار ذهنی و توانایی بازسازی: رویکرد معادلات ساختاری

حمایت والدین پیش بینی کننده مهمی برای مشارکت و سطوح فعالیت بدنی اوقات فراغت نوجوانان است. این مطالعه با هدف بررسی روابط ساختاری بین حمایت والدین، توانایی بازسازی، هنجار ذهنی و فعالیت بدنی اوقات فراغت نوجوانان انجام شد.

طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، داده ها با استفاده از پرسشنامه های فعالیت بدنی فراغتی گودین، هنجار ذهنی کیم و همکاران، توانایی بازسازی زی و همکاران و حمایت درک شده والدین زی و همکاران از 641 نوجوان 12 تا 18 سال دختر و پسری که سابقه فعالیت بدنی در اوقات فراغتشان داشتند در فاصله زمانی اردیبهشت تا خرداد 1401 به روش نمونه گیری در دسترس جمع آوری شدند و با نرم افزار اس پی اس اس 25 و اسمارت پی ال اس 3 مورد بررسی قرار گرفتند.

تحلیل مسیر نشان می دهد که تمام فرضیه ها از نظر آماری در سطح 0.05> P معنی دار بودند. به طور خاص، هنجار ذهنی بر توانایی بازسازی و فعالیت بدنی اوقات فراغت نوجوانان تاثیر مثبت داشت (05/0>P). علاوه بر این، توانایی بازسازی بر هنجارذهنی و فعالیت بدنی اوقات فراغت نوجوانان تاثیر مثبت داشت (05/0>P). در نهایت، حمایت والدین بر توانایی بازسازی، هنجارذهنی و فعالیت بدنی اوقات فراغت نوجوانان تاثیر مثبت گذاشت (05/0>P). ضریب تعیین برای فعالیت بدنی فراغتی برابر با 27/80 درصد بود و نشان دهنده این مفهوم است که متغیرهای حمایت والدین، هنجارذهنی و توانایی بازسازی با همکاری هم 27/80 درصد فعالیت بدنی فراغتی را پیش بینی کرده اند، ولی هر دو متغییر حمایت والدین و فعالیت بدنی فراغتی در مجموع 52/60 درصد از فعالیت بدنی فراغتی نوجوانان را پیش بینی می کنند که سهم فعالیت بدنی فراغتی از حمایت والدین بیشتر بود.

نتایج بر اهمیت حمایت والدین از فعالیت بدنی اوقات فراغت نوجوانان و کمک به نوجوانان برای توسعه توانایی بازسازی و هنجارذهنی به عنوان راهی برای ترویج فعالیت بدنی اوقات فراغت در میان نوجوانان تاکید می کند. در نتیجه چنین حمایت والدینی به ویژه برای نوجوانان پسر و دختر با وضعیت سلامت ضعیف و با شاخص توده بدنی بالا سبب افزایش فعالیت بدنی فراغتی نوجوانان و بهبود سلامت کلی آنها می شود.