شناسایی دلالت های حکمت بازنگری علوم انسانی بر پایه آینده پژوهی به شیوه فراترکیب

بازنگری علوم انسانی با نگاه آینده پژوهی به دلیل آماده سازی دانشجویان برای رویارویی با مسایل و مشکلات و چالش های آینده امری ضروری و لازم است. نگاه آینده پژوهی در واقع حرکت به سوی آینده، متناسب با مقتضیات و شرایط آن است. آینده پژوهی مشتمل بر مجموعه دانش وتلاشهایی است که بااستفاده از تجزیه و تحلیل منابع، الگوها و عوامل تغییر و یا ثبات، به تجسم آینده های بالقوه و برنامه ریزی برای آنها می پردازد. آینده پژوهی ، پیش بینی اساس و پیش نیاز هر نوع برنامه ریزی های آموزشی است. در شرایط فعلی پیش بینی افق های دور به سختی صورت می پذیرد. گاهی حوادثی غیر منتظره پایه و اساس برنامه ها از جمله برنامه ریزی های آموزشی را به صورت چشمگیری به هم می ریزد(عراقیه و باقرنژاد،1397).طراحی برنامه های درسی علوم انسانی در بهبود وضعیت اجتماع آینده و معنابخشی به سبک زندگی افراد نقش اساسی دارد و باید از این بابت در دانشگاه ها به آنها توجهی خاص شود که در چنین حالتی می توان شاهد نقش دانشگاه ها در بهبود جامعه بود. بنابه مطالعات کاظمی نجف آبادی(1392)آینده پژوهی در برنامه ریزی درسی، راهبردی موثر برای توجه جدی به چالش های کنونی و ارایه رهیافت های مقطعی و تفکر در خصوص چالش های آینده و نحوه مواجهه و قدرت یابی در آن عرصه هاست.