گزارش 5 ساله از تظاهرات و شیوع انواع لنفوم غیر هوچکینی در کودکان مراجعه کننده به بیمارستان شفا اهواز

لنفوم غیر هوچکینی شایع ترین لنفوما در کودکان است و سومین بدخیمی شایع در کودکان محسوب می شود. تشخیص بهنگام این بیماری در درمان آن حائز اهمیت بسیاری است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع انواع لنفوم ها و تظاهرات بالینی آن میان بیماران مراجعه کننده در خوزستان بود.
طی یک مطالعه مقطعی- توصیفی تظاهرات و شیوع انواع لنفوم های غیر هوچکینی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شفا اهواز از سال 1376 لغایت 1381 به مدت 5 سال بوده مورد بررسی قرار گرفتند. برای این منظور 30 کودک (74% پسر) استفاده شده است.
نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع لنفوم به ترتیب اولویت، لنفوم نوع بورکیت، لنفوم لنفوبلاستیک و لنفوم سلول بزرگ است. بیشترین یافته ها در این بیماری درد و توده شکمی، بعد از آن تورم غدد لنفاوی و در درجه سوم درگیری غدد لنفاوی ریه و علائم نارسائی تنفسی بود. همچنین 60 درصد بیماران با مراحل پیشرفته برای اولین بار مراجعه و تشخیص داده شدند.
با توجه به یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت بیماران اکثرا دیر مراجه می کنند؛ لذا باید در رابطه با معاینه کامل بیماران که با دردهای شکمی به مراکز درمانی مراجعه و در معاینات بالینی تورم غدد لنفاوی و علائم سیستمیک را نشان می دهند، توجه ویژه ای به این بیماری داشت. در بیمارانی نیز که با نارسائی تنفسی مراجعه می کنند، بررسی غدد لنفاوی در رادیوگرافی ریه در کمک به تشخیص این بیماری بسیار حائز اهمیت است.