بررسی تاثیر آموزش مجازی اخلاق حرفه ای بر مهارت های ارتباطی کارکنان اتاق عمل

مهارت های ارتباطی به عنوان مهم ترین ویژگی مورد نیاز برای کارکنان مراقبت های سلامت به شمار می آید و زمینه ی رشد اخلاق حرفه ای را فراهم می سازد. از آن جا که کارکردن در اتاق عمل مستلزم تلاش تیمی و ایجاد ارتباط بین افراد تیم است، اهمیت وجود مهارت های ارتباطی در پرستاران اتاق عمل بیشتر به چشم می آید. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش اصول اخلاق حرفه ای از طریق آموزش مجازی بر مهارت های ارتباطی کارکنان اتاق عمل بیمارستان آیت الله کاشانی و هاجر(س) دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شده است.

مطالعه ی نیمه تجربی با طرح تک گروهی قبل و بعد در سال 1399 بر روی 35 تن از کارکنان اتاق عمل بیمارستان های آموزشی کاشانی و هاجر شهرکرد که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند، انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه ی اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه ی آزمون مهارت های ارتباطی کویین دام استفاده شد. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، تی زوج و ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفت.

آزمون تی زوج نشان داد که میانگین مهارت ارتباطی بعد از مداخله نسبت به قبل از آن تفاوت معنی داری داشته است(0/001>P). میانگین مهارت ارتباطی قبل از مداخله 52/24±85/65 و بعد از مداخله 70/5±77/139 بود. بین مهارت ارتباطی با متغیرهای سن، سابقه خدمت و تعداد ساعات کاری ارتباط معنی داری گزارش نشد(0/05<P). همچنین میانگین مهارت های ارتباطی بر حسب متغیرهای جنس، وضعیت تاهل، رشته تحصیلی و مدرک تحصیلی تفاوت معنی داری نداشت(0/05<P).

مطالعه ی حاضر نشان داد که آموزش اخلاق حرفه ای می تواند مهارت ارتباطی کارکنان را بهبود بخشد. ازاین رو می تواند تدوین آموزش اخلاق حرفه ای به صورت مجازی برای مراقبان سلامت و سایر گروه های ارایه دهنده ی خدمات سلامت که فرصت کافی جهت شرکت در کلاس های حضوری را ندارند، ضروری به نظر برسد. با توجه به نتایج به دست آمده، به مدیران سیستم های بهداشتی توصیه می شود با استفاده از راهکارهایی همانند برگزاری کارگاه های اصول اخلاق حرفه ای در جهت رشد مهارت ارتباطی در کارکنان اقدام کنند.