ارزیابی ارتباط عناصر بیوفیلیک فضای باز مجتمع های مسکونی با رضایتمندی سکونتی سالمندان (نمونه موردی: مجتمع های مسکونی شیراز)

با افزایش سالمندان جهان و ایران، توجه به این گروه و تامین شرایط محیطی مناسب، در راستای حفظ رضایتمندی آنان بیشتر شده است. از جمله مولفه های تاثیرگذار در افزایش کیفیت فضای باز، طبیعت و عناصر آن می باشد که امروزه به صورت رویکردهای نوین همچون رویکرد بیوفیلیک قابل بررسی است. این پژوهش با هدف ارزیابی ارتباط عناصر بیوفیلیک فضای باز مجتمع های مسکونی با رضایتمندی سکونتی سالمندان و در نظر گرفتن تاثیر عوامل فردی (متغیر تعدیلگر) در این ارتباط انجام شده است. روش پژوهش بصورت کمی و به شیوه پیمایشی، با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته صورت پذیرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی رگرسیون و نرم افزار spss24 استفاده شده است. جامعه آماری، سالمندان ساکن مجتمع های مسکونی شهر شیراز می باشد و از تعداد 174 فرد بالای 60 سال (101 مرد و 73 زن) نمونه گیری انجام گرفته است. مقایسه نتایج آزمون ها، مشخص می نماید که عوامل فردی (متغیر تعدیلگر) بر ارتباط متغیرهای پژوهش تاثیرگذار است و این تاثیر می تواند در معنادار بودن و میزان همبستگی روابط، اثرگذار باشد. از هفتاد و دو ارتباط در نتایج مجموع سه مجتمع، شصت و هفت ارتباط با ضریب همبستگی متوسط و پنج ارتباط با ضریب همبستگی کم می باشد. بیشترین ضریب همبستگی مربوط به مولفه مکان گرایی با تاثیر عامل فردی وضعیت تاهل (656/0) و با ضریب تعیین تعدیل شده (472/0) می-باشد. نتایج مربوط به ریزعناصر بیوفیلیک نشان دهنده سی و هشت ارتباط معنادار و شش ارتباط بدون معنا (از چهل و چهار ارتباط) و عنصر حس تعلق (549/0) دارای بیشترین همبستگی می باشد. یافته های این پژوهش می تواند در تقویت عناصر بیوفیلیک فضای باز مجتمع های مسکونی در جهت رضایتمندی سکونتی سالمندان موثر واقع شود.