مقایسه بیان miR-509-3-5pوmiR-596 در بافت توموری و بافت حاشیه تومور در بیماران مبتلا به سرطان پستان

سرطان پستان رایج ترین نوع سرطان در زنانمی باشد که در بافت اپیتلیال غده پستان ایجاد می شود. عوامل مختلف محیطی، ژنتیکی و اپی ژنتیکی دربروز سرطان پستان نقشدارند. طبق مطالعات انجام شده یکی از مهمترین تغییرات اپی ژنتیکی درگیر در بروز سرطان پستان، تغییر در میزان بیان microRNAها می باشد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی بیوانفوماتیکی و آزمایشگاهی میزان بیان miR-509-3-5pو miR-596در بافت توموری سرطان پستان می باشد.

در تجزیه و تحلیل بیوانفورماتیکی مجموعه داده های مربوط به miRNAها (GSE40525 و GSE45666) از پایگاه داده GEO تهیه شده اند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده ازپکیج  Affy در نرم افزار Rانجام شد.در مطالعات آزمایشگاهی از 100نمونه بافت تومور مبتلا به سرطان پستان و 100 نمونه بافت حاشیه تومور  با اخذ رضایت نامه کتبی نمونه برداری انجام شد. استخراج RNA بافتی با استفاده از محلول ترایزول انجام شد. سپس با استفاده از کیت سنتز cDNA از روی RNAهای استخراج شده DNA سنتز شد، و با استفاده از روش Real-time PCR میزان بیان miR-509-3-5p و miR-596 مورد بررسی قرار گرفت.

با توجه به نتایج بیوانفورماتیکی میزان بیان miR-509-3-5p و miR-596 در بافت سرطان پستان نسبت به بافت سالم کاهش پیدا می کند. نتایج مربوط به بررسی بیان miR-509-3-5p و miR-596 در نمونه های توموری و سالم نیز نشان داد که سطح بیان miR-509-3-5p و miR-596 در بافت توموری نسبت به بافت سالم کاهش معنی داری را نشان می دهد (0.05 <p) که این نتایج تایید کننده نتایج بررسی های بیوانفورماتیکی بود.

با توجه به نتایج حاصل از مطالعه حاضر که نشان دهنده ی کاهش بیان miR-509-3-5p و miR-596 در سرطان پستان بود. می توان گفت که از این miRNAها می توان به عنوان نشانگرهای زیستی تشخیصی و درمانی مهمی در تشخیص، پیش آگهی و درمان سرطان پستان استفاده کرد.