آموزش مجازی: واکاوی چالش های تدریس و ارزشیابی از یادگیری

فراگیر شدن آموزش مجازی و کاهش هزینه ها، توجه والدین، فراگیران و متولیان را نسبت به کیفیت این شیوه آموزشی افزایش داده است. پژوهش حاضر بر آن است تا به واکاوی چالش های ارزشیابی از یادگیری دانشجویان در فضای مجازی در دوره پاندمی کرونا بپردازد.

این پژوهش مطالعه ای کیفی از نوع پدیدارشناسی است. مشارکت کنندگان در پژوهش (19 نفر)11 نفر از اساتید و 8 نفر از نمایندگان دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان استان ایلام بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جمع آوری داده ها به روش مصاحبه نیمه ساختاریافته تا رسیدن به اشباع نظری بود. داده ها به روش تفسیری کدگذاری و تحلیل گردید. روایی و پایایی مصاحبه های انجام شده بر اساس معیارهای گوبا و لینکلن (1985) بررسی شد.

تحلیل اطلاعات حاصل از مصاحبه ها در 5 مضمون اصلی و 30 مضمون فرعی دسته بندی گردید. پنج مضمون اصلی شامل 1- چالش های مسایل فنی و زیرساختی،2- چالش های شیوه های تدریس و آموزش در فضای مجازی، 3- چالش های حوزه تعامل و ارتباطات، 4- چالش های محتوا و برنامه درسی و 5- چالش های ارزشیابی از آموخته ها) بود. سرعت پایین اینترنت، عدم زیر ساخت کافی در مناطق مختلف ، عدم ارایه بازخورد مناسب، عدم طرح سوالات مفهومی در جریان آموزش، عدم توجه به جنبه های کاربردی آموزش، عدم ارتباط چهره به چهره، ناهماهنگی محتوا با روش های آموزشی به کار رفته، زمانبر بودن تهیه محتوا، عدم رعایت عدالت در ارزشیابی های مجازی، و دشواری ارزشیابی واقعی در فضای مجازی از جمله چالش های آموزش و ارزشیابی مجازی از دیدگاه مصاحبه شوندگان بودند.

با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود اساتید در کلاس های مجازی با ایجاد فضای ارتباطی گرم و صمیمی، ارزشیابی و ارایه بازخورد بهنگام و مستمر، بکارگیری فعالیت ها به شکل فرایندی، طرح پرسش های مفهومی، تاکید بر پژوهش، بکارگیری محتوا در حل مسایل واقعی، استفاده از روش تدریس معکوس و بکاربستن مولفه های آن، محدودیت ها و تنگناهای شیوه آموزشی مجازی را تبدیل به فرصت نمایند.