شناسایی مولفه های سرمایه اخلاقی در سازمان های آموزشی با استفاده از رویکرد کیفی فراترکیب

 سرمایه اخلاقی در سازمان های آموزشی مجموعه ای از روابط اخلاقی است که باعث شکل گیری کار گروهی و افزایش بهره وری می شود، لذا پژوهش حاضر با هدف شناسایی مولفه های سرمایه اخلاقی در سازمان های آموزشی با استفاده از رویکرد کیفی فراترکیب انجام شده است.

 پژوهش حاضر در چارچوب رویکرد کیفی و با استفاده از روش فراترکیب با رویکرد هفت مرحله ای سندلوسکی و باروسو (2007 م.) انجام شد. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه تحقیقات و مطالعات فارسی و انگلیسی چاپ شده در حوزه سرمایه اخلاقی در بین سال های 2000 تا 2021 می باشد. در این راستا، واژگان کلیدی مرتبط با هدف پژوهش مورد جستجو قرار گرفت و مقالات و اسناد به دست آمده با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و با توجه به معیارهای پذیرش مورد بررسی قرار گرفتند که در نهایت 19 مقاله که از معیارهای ورود به مطالعه برخوردار بودند، با استفاده از روش کدگذاری سه مرحله ای (باز، محوری، انتخابی) از طریق نرم افزار MaxQDA 2020 تجزیه و تحلیل شدند.

ملاحظات اخلاقی: 

الزامات اخلاق پژوهشی در پایش مقالات مورد سنتز مطمح نظر قرار گرفته است.

 بر اساس نتایج تحلیل داده ها برای جمع آوری داده ها 82 کد باز شناسایی شد که در 3 مقوله اصلی و 11 مقوله فرعی دسته بندی شدند که عبارتند از:  مقوله های فردی (مسیولیت پذیری، الگوی اخلاقی، صادق بودن و وفاداری اخلاقی)، سازمانی (فرهنگ اخلاقی سازمان، جو اخلاقی سازمان، سبک رهبری اخلاقی) و فراسازمانی (عوامل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی).

 پژوهشگران رفتار سازمانی به منظور افزایش سرمایه اخلاقی در سازمان می توانند با شناسایی مولفه های آن، برنامه ها و راهکارهای مناسب را جهت افزایش رفتارهای متعالی در سازمان مد نظر قرار دهند. نتایج تحقیق حاضر می تواند از مجرای شناسایی مولفه های موثر بر سرمایه اخلاقی و افزایش آن در سازمان به کارکنان کمک کند.