تاثیر مدیریت فراوری بذر بر پارامترهای کیفی بذر ذرت (Zea mays L.) هیبرید سینگل کراس 704 در منطقه مغان

براساس پرسش های مطرح شده درباره افت کیفیت بذر ذرت در منطقه مغان بخصوص کارکرد و مدیریت خشک کن های بذر، آزمایشی به منظور آسیب شناسی مدیریت خشک کن ها بر کیفیت بذر انجام شد. به همین منظور در سال 1397 تعداد 24 نمونه بذر ذرت رقم 704 در دو مرحله از نه ایستگاه فراوری بذر تهیه شد. در زمان نمونه برداری، خصوصیات فیزیکی خشک کن ها از قبیل ساختار فیزیکی، منبع انرژی و... در هر ایستگاه یادداشت شد. 12 بلال از محموله حمل شده از مزرعه و قبل از ورود به خشک کن (تیمار یک) و 12 بلال خشک شده همان محموله (تیمار دو) به صورت تصادفی برداشت و در آزمایشگاه ملی کیفیت بذر آزمون شدند. علاوه بر آزمون های آزمایشگاهی تعیین قوه نامیه و قدرت بذر، نمونه ها در مزرعه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار کشت گردید و آزمون های مزرعه ای اندازه گیری درصد و سرعت ظهور، وزن خشک و ارتفاع گیاهچه در مرحله هشت برگی بر روی تیمارها انجام شد. براساس نتایج تفاوت معنی داری بین زمان نمونه برداری قبل و بعد از خشک کردن وجود ندارد. اثر متقابل ایستگاه فراوری و زمان نمونه برداری، به جز دو ایستگاه، روی شاخص های کیفیت بذر تفاوت معنی دار نداشت. در ایستگاه های نمونه برداری شده، بلال ها با رطوبت 29-25% برداشت و در دمای °C35-32 هوادهی شده و پس از رسیدن میانگین رطوبت توده به حدود 20%، دمای خشک کن تا °C38 افزایش یافت. براساس نتایج، نحوه کارکرد خشک کن ها نقش حداقلی در وارد شدن آسیب بر بذر و کاهش کیفیت بذر داشته و با توجه به قوه نامیه پایین بذور تولید شده، عوامل دیگری ازجمله مدیریت مزارع بر کاهش کیفیت بذور ذرت موثرند.